Mięguszowiecki Szczyt Czarny
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°10'59" N 20°04'03" E
| Mięguszowiecki Szczyt Czarny | |
 Mięguszowieckie Szczyty. Od lewej: Mięguszowiecki Szczyt Czarny, Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem, Mięguszowiecki Szczyt Pośredni, Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia, Mięguszowiecki Szczyt Wielki |
|
| Państwo |  Polska /  Słowacja, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2410 m n.p.m. |
| Wybitność | 93 m |
| Data zdobycia | 1903 |
| Pierwsze wejście | Antonina i jej syn Karol Englisch z przewodnikiem Johannem Hunsdorferem |
Mięguszowiecki Szczyt Czarny (słow. Východný Mengusovský štít, 2410 m n.p.m.) położony jest na granicy polsko-słowackiej pomiędzy Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim (rozdziela je Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem) i Hińczową Turnią (kulminacją kończącą Wołowy Grzbiet). Pomiędzy Hińczową Turnią a Mięguszowieckim Szczytem Czarnym znajduje się Czarnostawiańska Przełęcz. Mięguszowiecki Szczyt Czarny jest najbardziej wysuniętym na wschód z grupy trzech Mięguszowieckich Szczytów.
Szczyt dawniej nazywano Mięguszowieckim Szczytem nad Czarnym (Stawem). Jego ściany opadają półkilometrowymi grzędami w kierunku tego jeziora. Północno-wschodnią grzędę kończy Kazalnica Mięguszowiecka, z której opada słynna, pionowa i pocięta pasami okapów ściana północno-wschodnia. Wschodnia ściana (o wysokości ok. 300 m) opada w kierunku Wyżniego Czarnostawskiego Kotła, którego kotlinę ogranicza północno-wschodnia grzęda Mięguszowieckiego Szczytu Czarnego i urwiska schodzące ze ścian Wołowego Grzbietu. W grani północno-zachodniej, opadającej w kierunku Mieguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem, widoczna jest samotna turniczka nazywana Chłopkiem (stąd nazwa przełęczy). Na Chłopka jako pierwsi weszli Katherina Bröske i Kimon Häberlein 11 września 1905 r. Droga na szczyt prowadząca z tej przełęczy była znana przewodnikom zakopiańskim i turystom najprawdopodobniej jeszcze przed 1877 r., ale nie ma informacji o takich wejściach.
Pierwsze odnotowane wejście:
- latem - Antonina i jej syn Karol Englisch z przewodnikiem Johannem Hunsdorferem 9 sierpnia 1903 drogą od Czarnostawiańskiej Przełęczy;
- zimą - Mieczysław Lerski i Jerzy Maślanka 22 marca 1910.
| 1 |
Rysy (2499 m)
|
|
|||
| 2 |
Mięguszowiecki Szczyt (2438 m)
|
||||
| 3 |
Niżnie Rysy (2430 m)
|
||||
| 4 |
Czarny Mięguszowiecki Szczyt (2410 m)
|
||||
| 5 |
Pośredni Mięguszowiecki Szczyt (2393 m)
|
||||
| 6 |
Hińczowa Turnia (2378 m)
|
||||
| 7 |
Cubryna (2376 m)
|
||||
| 8 |
Wołowa Turnia (2373 m)
|
||||
| 9 |
Żabia Turnia Mięguszowiecka (2336 m)
|
||||
| 10 |
Świnica (2301 m)
|
Liliowe • Skrajna Turnia • Skrajna Przełęcz • Pośrednia Turnia • Świnicka Przełęcz • Świnica • Walentkowa Przełęcz • Walentkowy Wierch • Gładka Przełęcz • Gładki Wierch • Kotelnica • Czarna Ławka • Niżni Liptowski Kostur • Wyżni Liptowski Kostur • Szpiglasowy Wierch • Wrota Chałubińskiego • Kopa nad Wrotami • Przełęcz nad Wrotami • Ciemnosmreczyńska Turnia • Zadni Mnich • Cubryna • Hińczowa Przełęcz • Mięguszowiecki Szczyt • Mięguszowiecka Przełęcz Wyżnia • Mięguszowiecki Szczyt Pośredni • Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem • Mięguszowiecki Szczyt Czarny • Wołowy Grzbiet • Hińczowa Turnia • Wołowa Turnia • Żabia Turnia Mięguszowiecka • Żabi Koń • Żabia Przełęcz • Rysy • Waga • Ciężki Szczyt • Wysoka • Rumanowa Przełęcz • Ganek • Gankowa Przełęcz • Rumanowy Szczyt • Żłobisty Szczyt • Żelazne Wrota • Zmarzły Szczyt • Jurgowska Przełęcz • Kaczy Szczyt • Kacza Przełęcz • Batyżowiecki Szczyt • Zadni Gerlach • Litworowa Przełęcz • Litworowy Szczyt • Wielicki Szczyt • Polski Grzebień • Mała Wysoka • Rohatka • Dzika Turnia • Dzika Przełęcz • Świstowy Szczyt • Mały Jaworowy Szczyt • Jaworowy Szczyt • Jaworowa Przełęcz • Ostry Szczyt • Biała Ławka • Mały Lodowy Szczyt • Lodowa Przełęcz • Lodowa Kopa • Lodowy Szczyt • Śnieżny Szczyt • Śnieżna Przełęcz • Baranie Rogi • Przełęcz Stolarczyka • Czarny Szczyt • Czarna Przełęcz • Kołowy Szczyt • Kołowa Przełęcz • Jagnięcy Szczyt • Koperszadzka Grań • Przełęcz pod Kopą
