Mečislovas Reinys
Z Wikipedii
Mečislovas Reinys (ur. 5 lutego 1884 w Daugaliai, zm. 8 lutego 1953 we Włodzimierzu), litewski wykładowca uniwersytecki, filozof i psycholog, ksiądz katolicki i arcybiskup wileński (1941-53), polityk chadecji oraz minister spraw zagranicznych w latach 1925-26, represjonowany w czasach stalinizmu.
Po ukończeniu w 1905 roku wileńskiego seminarium studiował na Akademii Duchownej w Petersburgu. W lipcu 1907 roku został wyświęcony na księdza, dwa lata później uzyskał tytuł doktora teologii. Naukę kontynuował w Louvain (filozofia i biologia) oraz Strasburgu (apologetyka). W 1916 roku podjał pracę w Seminarium w Wilnie jako wykładowca.
W 1919 roku aresztowany tymczasowo przez wojska bolszewickie, rok później represjonowany przez Polaków. Po aneksji Wilna do II RP w 1922 roku wyjechał na Litwę - osiedlił się w Kownie, gdzie wykładał na Uniwersytecie Witolda Wielkiego teologię, filozofię oraz kierował Wydziałem Pyschologii.
Angażował się w działalność polityczną po stronie chadecji - w 1925 roku został ministrem spraw zagranicznych, podpisał konkordat Republiki Litewskiej z Watykanem, na mocy którego została utworzona odrębna metropolia w Kownie.
5 kwietnia 1926 roku papież Pius XI mianował go biskupem koadiutatorem Wyłkowyszek na Suwalszczyźnie.
Aktywnie działał na rzecz powołania katolickiego uniwersytetu na Litwie, jednak jego starania zakończyły się niepowodzeniem.
W lipcu 1940 roku został mianowany arcybiskupem tytularnym i pomocniczym Wilna, po aresztowaniu Romualda Jałbrzykowskiego przez Niemców zarządzał diecezją wileńską aż do pojmania przez NKWD w 1947 roku pod zarzutem "konszachtów z antyradzieckim podziemiem nacjonalistycznym".
Skazany na 10 lat więzienia i osadzony we Włodzimierzu, gdzie zmarł.
Autor licznych prac z dziedziny filozofii, psychologii i socjologii (m.in. "Rasizmo problema", wyd. Kowno 1939).
[edytuj] Bibliografia
- Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4
