Lasocin (powiat kielecki)

Z Wikipedii


Lasocin
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	kielecki
Gmina	Łopuszno
Sołtys	Henryk Łapot
Położenie	50° 58' 17'' N 20° 08' 34'' E
Liczba mieszkańców • liczba ludności	374
Strefa numeracyjna (do 2005)	41
Tablice rejestracyjne	TKI
Położenie na mapie Polski Lasocin

Lasocin – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kieleckim, w gminie Łopuszno.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa kieleckiego.

[edytuj] Położenie

Wieś Lasocin w gminie Łopuszno leży na niewielkim wzniesieniu, wśród lasów, 26 km na północny zachód od Kielc.

[edytuj] Historia

Danuta Kopertowska w swojej książce „Gmina Łopuszno dawniej i dziś”, pisze, że nazwa Lasocin pochodzi od nazwiska Lasota. Informacje dotyczące tej miejscowości wskazują na początki XVI wieku. Słownik Królestwa Polskiego zawiera informacje, że Lasocin należy do gminy Oleszno, powiat Włoszczowa, parafia Mnin.

W 1833 roku założono w Lasocinie hutę żelaza. Ze spisu sporządzonego przez zaborcę w 1866 roku wynika, że do dóbr lasocińskich należały dwa folwarki: Lasocin i Wysoka Góra oraz wsie: Lasocin, Ewelinów, Skałka Niemiecka, Skałka Polska. Lasocin liczył wówczas 108 numerów. Łączna powierzchnia gospodarstw wynosiła 374 hektarów. Średnio gospodarstwo liczyło 4 ha. W skład Lasocina wchodziły: Łazy, Piaski i Wieś.

Centralną częścią Lasocina jest Wieś. Tutaj znajduje się pałac budowany na początku XIX wieku. Ziemiański ród Niemojewskich (herbu Wierusz) posiadał dobra w Olesznie, Podzamczu, Woli Świdnickiej, Lasocinie. Na tym wielkim kluczu ziemskim gospodarował w II połowie XIX wieku Stanisław Niemojewski, szlachcic polski.

[edytuj] Zabytki

Zespół pałacowy, obecnie w ruinie

W Lasocinie znajduje się zespół pałacowy z początku XIX w. Składały się nań pałac o powierzchni 800 metrów kwadratowych z 16 pomieszczeniami mieszkalnymi, oficyna, dwie stodoły, spichlerz, budynek gospodarczy i blisko 8-hektarowy park. Pałac wyposażony był w centralne ogrzewanie, telefon i elektryczność.

Według Stanisława Niemojewskiego: „Frontowe wejście prowadziło do holu. Za nim mieściła się jadalnia. Po prawej stronie gabinet ojca, a w głębi tak zwany kredens, czyli pomieszczenie przy kuchni. Na lewo pamiętam salonik, dalej salon. Ja i brat mieszkaliśmy w prawym skrzydle”.

Z pałacu do Mnina prowadziła Aleja Lipowa. Pałac wybudowała Ludwika z Niemojewskich Kołłątajowa Zarząd nad majątkiem po śmierci zaledwie 29-letniego męża przejęła Krystyna Karsch- Niemojewska. Po wkroczeniu Niemców we wrześniu 1939 roku opuściła dobra i wróciła do Kielc. Nigdy już do Lasocina nie wróciła.

Z danych wojewódzkiego konserwatora zabytków w Kielcach wynika, że pałac był użytkowany do 1958 roku. Najpierw zespół pałacowy dostał się Spółdzielni Kółek Rolniczych w Łopusznie, a od 1977 roku gospodarzy w nim Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna. W lutym 1995 roku spłonęła jedna z zabytkowych stodół. Odnowiona została przez RSP. W 1997 roku pałacyk znalazł się na liście wystawionych do wykupu na cele hotelarsko-rekreacyjne.