Lśnienie (film)
Z Wikipedii
| Lśnienie | |
| Plakat filmu | |
| Oryginalny tytuł | Shining |
| Gatunek | horror |
| Kraj produkcji |  Wielka Brytania |
| Główne role | Jack Nicholson Shelley Duvall Danny Lloyd |
| Data premiery |  31 grudnia 1990 23 maja 1980 |
| Czas trwania | 119 min (146 min – wersja oryginalna) |
| Produkcja | |
| Reżyseria | Stanley Kubrick |
| Scenariusz | Diane Johnson Stanley Kubrick |
| Muzyka | Wendy Carlos Rachel Elkind Béla Bartók Krzysztof Penderecki György Ligeti |
| Zdjęcia | John Alcott |
| Produkcja | Mary Lea Johnson Stanley Kubrick Robert Fryer Martin Richards |
| Od lat | 15 |
| Nagrody | |
| 1981: Scatman Crothers - Saturn: Najlepszy aktor drugoplanowy | |
| Lśnienie na IMDb | |
Lśnienie (ang. The Shining) – film z 1980 roku, wyreżyserowany przez Stanleya Kubricka, będący ekranizacją powieści Stephena Kinga pod tytułem Jasność lub Lśnienie. Autorem scenariusza filmu również był sam Kubrick. Z początku film został chłodno przyjęty, obecnie uznawany jest za jeden z najlepszych filmów grozy w historii kina, zarówno przez krytyków, jak i widzów. Film nie jest jednak tolerowany przez wielu zagorzałych fanów prozy Kinga, jak również i samego pisarza, gdyż fabuła została znacznie zmieniona względem książkowego oryginału.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Jack Nicholson – Jack Torrance
- Shelley Duvall – Wendy Torrance
- Danny Lloyd – Danny Torrance
- Joe Turkel - Lloyd
- Scatman Crothers - Dick Halloran
[edytuj] Fabuła filmu
Jack Torrance, początkujący pisarz dostaje pracę zimowego stróża w górskim hotelu Overlook (Panorama), gdzie przenosi się wraz z żoną i pięcioletnim synkiem. Dziecko obdarzone niezwykłą wrażliwością oraz swego rodzaju szóstym zmysłem, wyczuwa, że w hotelu tym stało się kiedyś coś bardzo złego, nękają go również makabryczne wizje. Tymczasem, gdy rozpoczyna się zima i rodzina zostaje odcięta od świata, Jack zaczyna stopniowo popadać w obłęd ...
[edytuj] Ciekawostki
- Na liście największych ekranowych łajdaków opublikowanej przez gazetę "USA Today" (2004), Jack Torrance zajął 4 miejsce.
- Danny Lloyd, który grał rolę Danny'ego, nie wiedział, że gra w horrorze. Dowiedział się o tym dopiero później, gdy obejrzał film.
- Stanley Kubrick nakazał ekipie obejrzenie filmu "Eraserhead" Lyncha, aby mogli się odpowiednio wczuć w poszukiwany przez niego klimat.
- Stanley Kubrick był bardzo wymagającym reżyserem i nieraz żądał powtarzania w kółko wielu scen (rekord to 127 ujęć podczas jednej z scen z Shelley Duvall), przez co Jack Nicholson już nigdy więcej nie chciał z nim pracować.
- Stanley Kubrick ok. 120 razy powtarzał scenę, w której Scatman Crothers "lśni". W pewnym momencie Crothers upadł na ziemię i klęcząc krzyczał: "Czego pan chce, Panie Kubrick!"
- Scenę, w której Jack Nicholson zabija Scatmana Crothersa, powtarzano 40 razy. Kubrick prawdopodobnie powtarzałby ją jeszcze wiele razy, jednakże Nicholson zaoponował, wskazując, iż Crothers to już 70-letni staruszek i obrywanie siekierą tak często może mu zaszkodzić.
- Scenę z windą, z której leje się krew powtórzono tylko 3 razy. Przyczynę tego wyjaśnia fakt, iż do nakręcenia tej sceny każdorazowo przygotowywano się około 9 dni. Za każdym razem, gdy otwierano drzwi windy, a krew rozpływała się po korytarzu, Kubrick twierdził, iż "to nie wygląda jak krew".
- Drzwi w które Jack wali siekierą zostały tak zrobione, żeby można było je łatwo rozwalić. Jednak Jack Nicholson, który kiedyś pracował w straży jako ochotnik zniszczył je bez problemu, więc ekipa musiał zrobić kolejne drzwi tym razem mocniejsze.
- Pożar, jaki miał miejsce w styczniu 1979 roku, zniszczył niemal połowę scenografii, włączając zdjęcia ze starego Warner Bros., które miały być użyte do sportretowania historii Hotelu Overlook.
- Słynny tekst z filmu "Here's Johnny!" Jack Nicholson wymyślił na poczekaniu.
- Śnieg w końcowych scenach filmu został zrobiony z soli i pokruszonego styropianu.
- Spośród ponad pięciu tysięcy małych chłopców w Denver, Chicago i Kansas City wybrano pięcioletniego Danny Loyda, by zagrał syna Jacka.
- Podczas kręcenia filmu Kubrick potrafił dzwonić do Kinga o 3 nad ranem i zadawać mu pytania w stylu "Czy wierzysz w Boga ?"
- W trakcie kręcenia filmu w scenariuszu dokonywano tylu zmian, że Jack Nicholson nie czytał go w całości, a jedynie część, którą miał tego dnia zagrać. Potem było tyle zmian w scenariuszu, że Jack Nicholson w ogóle ich nie czytał. Czytał tylko te kwestie które miał wypowiedzieć.
- Film ten był najczęściej wyświetlanym obrazem w tzw. "kinach dla zmotoryzowanych" na terenie USA.
- Tony Burton, który miał małą rolę Larry'ego Durkina, przyniósł na plan szachy w nadziei, iż między zdjęciami uda się z kimś zabić nudę. Gdy zauważył to Kubrick, który był zapalonym szachistą, od razu odwołał cały dzień zdjęciowy, i do wieczora grał w nie z Burtonem.
- Odbijanie piłeczką tenisową o ścianę w trakcie pracy było pomysłem Jacka Nicholsona. W książce nie ma o tym słowa.
- Film kręcony od 1 maja 1978 do kwietnia 1979.
- W jednej ze scen Danny bawi się zabawkami siedząc na dywanie. W filmie "Toy Story" możemy zaobserwować taki sam dywan, po którym biegają zabawki.
- Ani Lia Beldam, która grała młodą kobietę w wannie, ani Billie Gibson, która grała starą, nie pojawiły się później w żadnym filmie.
- Właściciele Timberline Lodge (oryginalna nazwa hotelu, w którym kręcono część scen) wymogli na Kubricku, by zmienił numer pokoju z 217 (jak w książce) na numer 237 (nieistniejący w tym hotelu). Tłumaczono to tym, iż potencjalni, przyszli turyści mogliby bać się w nim zamieszkać.
- Kubrick nakazał ręczne wystukanie wszystkich kartek z frazą "All work and no play makes Jack a dull boy", które Shelley Duvall odkrywa na stoliku. W wersji włoskiej, niemieckiej i hiszpańskiej każdorazowo powtórzono ten manewr w języku danego kraju.
- Metalowy zespół Slipknot w teledysku do piosenki spit it out bezpośrednio nawiązuje do scen z filmu oraz parafrazuje je.
- Zespół 30 Seconds To Mars wykorzystał w teledysku do utworu "The Kill" wiele motywów z filmu, jak odbijanie piłeczki o ścianę, pocałunek z kobietą w łazience czy pisanie na maszynie wciąż tego samego zdania.
[edytuj] Błędy
- Za pierwszym razem, kiedy widzimy maszynę do pisania, która należy do Jacka, jest mała i biała. Następnie, kiedy Jack na niej pisze, jest większa i niebieska.
- Kiedy Wendy idzie do holu, by poszukać Jacka, przy kominku nie ma skóry niedźwiedziej. Ale kiedy znajduje się na szczycie schodów i uderza Jacka w głowę, dywan nagle się pojawia.
- Kiedy Jack rozwala drzwi do łazienki, są w nich dwa panele. W następnej scenie zamiast paneli są dwa okna.
- Cień kamery jest czasami widoczny z tyłu Danny'ego, kiedy jeździ na swoim rowerze po korytarzach hotelu.
- Na samym początku filmu, gdy widać wszystko niby z lotu ptaka, w dole można zauważyć cień helikoptera, dokładnie po prawej w dole.
- Gdy Jack idzie pierwszy raz korytarzem w stronę balu, korytarz jest wypełniony balonami. Gdy dochodzi (tym samym korytarzem) do swojego celu, balonów nie ma.
[edytuj] Wersje filmu
Film ma kilka różnych wersji różniących się długością i niektórymi ujęciami. Pełna wersja amerykańska trwa 146 minut. W Polsce niestety dostępna na DVD jest tylko najkrótsza wersja - europejska - która liczy 115 min.
