Kościoły pacyfistyczne

Z Wikipedii

Kościoły pacyfistyczne to kościoły, wspólnoty lub grupy chrześcijańskie (głównie protestanckie i prawosławne), głoszące pacyfizm chrześcijański od początku swojego istnienia jako doktrynę wiary. Są to^[1]:

• Nurt protestancki:
  • amisze
  • bracia morawscy
  • bracia polscy
  • mennonici
  • huteryci
  • kwakrzy
  • szejkersi
  • szwenkfeldyści
• Nurt prawosławny:
  • duchoborcy
  • mołokanie
• Nurt Badaczy Pisma Świętego:
  • Świadkowie Jehowy

Głoszą one, że Jezus Chrystus zabronił przemocy a chrześcijanie powinni go naśladować. Najbardziej rygorystyczni (np. amisze) uważają, że używanie przemocy fizycznej jest niedopuszczalne nawet w obronie własnej i nie istnieje pojęcie "walki o słuszną sprawę". Niedopuszczalna jest też wszelka współpraca z wojskiem, np. jako personel pomocniczy, medyczny lub praca w przemyśle zbrojeniowym (bardziej umiarkowane Kościoły, np. kwakrzy, zgadzają się na służbę zastępczą lub pomocniczą). Dla rygorystów nawet leczenie rannych żołnierzy stanowi pomaganie wojsku, a więc jest grzechem. Wszystkie Kościoły pacyfistyczne uznają, że chrześcijanie nie mogą walczyć za jakiekolwiek państwo lub rząd.

Kościoły pacyfistyczne od początku istnienia były represjonowane w Europie, a ich wyznawcy zabijani, torturowani, a nawet sprzedawani jako niewolnicy. Masowo zmuszano ich do emigracji (głównie do Ameryki Północnej), gdzie obecnie mieszka największa liczba ich wyznawców. W Europie Kościoły pacyfistyczne praktycznie zanikły w wyniku prześladowań w XVII-XVIII w. Polska również uczestniczyła w tych represjach, skazując na banicję braci polskich w 1658.

Jednak również w USA wyznawców tych Kościołów spotykały represje; byli więzieni i nawet torturowani za odmowę służby wojskowej podczas I wojny światowej. Dopiero w latach 30. XX wieku przyznano im prawo do takiej odmowy.

Kościoły pacyfistyczne przyczyniły się do uznania w USA prawnej możliwości zwolnienia z odbycia obowiązkowej służby wojskowej z powodów religijnych, a w stosunku do amiszów, huterytów i mennonitów - zwolnienia również z zastępczej służby wojskowej.

Z niezrozumieniem i wrogością spotykały się inicjatywy tych Kościołów, aby organizować pomoc humanitarną dla obu stron konfliktu zbrojnego, np. kwakrzy i mennonici zorganizowali taką pomoc dla komunistycznego Wietnamu Północnego w latach 70. XX wieku, a współcześnie dla Kuby.

W latach 90. XX wieku kwakrzy, bracia morawscy i mennonici wspólnie zorganizowali Christian Peacemaker Teams - międzynarodową organizację, pracującą na rzecz eliminacji przemocy i niesprawiedliwości w rejonach skonfliktowanych. Jest to odpowiedź na zarzut, że Kościoły pacyfistyczne to bezczynni idealiści, którzy przetrwali tylko dzięki sile armii USA.

W mniejszym stopniu propagują pacyfizm: Społeczność Chrystusa i Świadkowie Jehowy (którzy z zasady odmawiają wszelkiej współpracy z państwem, a ofiarowanie swojego życia za ojczyznę uważają za koncepcję pogańską).

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Historyczne Kościoły pacyfistyczne w jęz. ang.
• Pax Christi
• Lost Religion of Jesus - Pacyfizm chrześcijański

Kościoły

• Amerykańscy bracia morawscy
• Amisze i mennonici
• Brytyjscy bracia morawscy
• szwenkfeldyści
• mennonici
• Społeczność Chrystusa
• kwakrzy
• huteryci
• szejkerzy
• Brytyjscy kwakrzy
• Watchtower Bible and Tract Society (Świadkowie Jehowy)

[edytuj] Przypisy

1. ↑ na podstawie: Speicher, Sara i Durnbaugh, Donald F. (2003), Ecumenical Dictionary: Historic Peace Churches