Pacyfizm chrześcijański
Z Wikipedii
Pacyfizm chrześcijański to forma pacyfizmu, głoszonego przede wszystkim przez Kościoły pacyfistyczne. Od pacyfizmu (jako ideologii nie-religijnej) różni się tym, że odrzucenie wszelkiej przemocy oraz rozwiązywania konfliktów przez wojnę i agresję opiera na wskazaniach, zawartych w Biblii, a przede wszystkim w Nowym Testamencie.
Spis treści |
[edytuj] Biblia i pacyfizm
W Biblii znajduje się wiele wskazań o charakterze pacyfistycznym[1]:
[edytuj] Potępienie przemocy i agresji
- Miłość bliźniemu złości nie wyrządza; a tak wypełnieniem zakonu jest miłość. (List do Rzymian 13:10)
- Albowiem w ciele chodząc, nie według ciała walczymy, Albowiem broń żołnierstwa naszego nie jest cielesna, ale z Boga jest, mocna ku zburzeniu miejsc obronnych. Burząc rady i wszelaką wysokość, wynoszącą się przeciwko znajomości Bożej, i podbijając wszelaką myśl pod posłuszeństwo Chrystusowe. (2. List do Koryntian 10:3-5)
- Słyszeliście, iż rzeczono: Oko za oko, a ząb za ząb; Ale Ja wam powiadam: Żebyście się nie sprzeciwiali złemu, ale kto by cię uderzył w prawy policzek twój, nadstaw mu i drugi; I temu, który się z tobą chce prawować, a suknię twoję wziąć, puść mu i płaszcz; A kto by cię przymuszał iść milę jednę, idź z nim i dwie; Temu, co cię prosi, daj, a od tego, co chce u ciebie pożyczyć, nie odwracaj się. Słyszeliście, iż rzeczono: Będziesz miłował bliźniego twego, a będziesz miał w nienawiści nieprzyjaciela twego; Aleć Ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjacioły wasze; błogosławcie tym, którzy was przeklinają; dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, i módlcie się za tymi, którzy wam złość wyrządzają i prześladują was; Abyście byli synami Ojca waszego, który jest w niebiesiech; bo on to czyni, że słońce jego wschodzi na złe i na dobre, i deszcz spuszcza na sprawiedliwe i na niesprawiedliwe, Albowiem jeźli miłujecie te, którzy was miłują, jakąż zapłatę macie? azaż i celnicy tego nie czynią? A jeźlibyście tylko braci waszych pozdrawiali, cóż osobliwego czynicie? azaż i celnicy tak nie czynią? Bądźcież wy tedy doskonałymi, jako i Ojciec wasz, który jest w niebiesiech, doskonały jest. (Ewangelia wg św. Mateusza 5:38-48)
[edytuj] Kwestia posłuszeństwa wobec władzy państwowej
- Albowiem nie mamy boju przeciwko krwi i ciału, ale przeciwko księstwom, przeciwko zwierzchnościom, przeciwko dzierżawcom świata ciemności wieku tego, przeciwko duchownym złościom, które są wysoko.' (List do Efezjan 6:12)
- Jezus i apostołowie (Dzieje Apostolskie 5:17-42) i Daniel (Księga Daniela 6) okazywali nieposłuszeństwo władzom państwowym.
- Chrześcijanie powinni być posłuszni władzy państwowej (Ewangelia wg św. Jana 19:10-11; List do Rzymian 13:1-7); 1. List do Tymoteusza 2:1-7; List do Tytusa 3:1-2; 1. List Piotra 2:13-24), boć to jest łaska, jeźli kto dla sumienia Bożego ponosi frasunki, cierpiąc bezwinnie. (1. List Piotra 2:19).
[edytuj] Odniesienia do Starego Testamentu
[edytuj] Nowe Przymierze
- Jezus pozwolił ludziom na nawiązanie osobistego kontaktu z Bogiem, poprzez duchowe, a nie cielesne, narodziny (Ewangelia wg św. Jana 3:1-21).
- Zasłona w Świątyni jerozolimskiej rozdarła się, gdy Jezus umierał, wskazując, że Bóg zamieszkał w każdym człowieku, zamiast w Świątyni. (Ewangelia wg św. Marka 15:38; List do Hebrajczyków 9).
Ten nacisk na znaczenie duchowości wskazuje, zdaniem części teologów, że doskonalszym sposobem jest rozwiązywanie konfliktów, zamiast przemocy, zalecanej w Starym Testamencie.
[edytuj] Miłosierdzie
Krwawe ofiary ze zwierząt w Świątyni Jerozolimskiej były formą przemocy. Odrzucenie w Starym Testamencie takich ofiar może być uznane za odrzucenie przemocy i nastanie ery miłosierdzia.
Bo miłosierdzia chcę, a nie ofiary, a znajomości Bożej więcej, niż całopalenia. (Księga Ozeasza 6:6)
[edytuj] Zobacz też
Przypisy
- ↑ wszystkie cytaty z "Biblii Gdańskiej".
