Kościół Świętego Ducha w Stargardzie Szczecińskim
Z Wikipedii
Kościół św. Ducha (niem. Heilige Geist-Kirche) - neogotycka budowla wzniesiona w latach 1874-1877, na miejscu pierwotnego kościoła szpitalnego założonego w 1364. Położony poza obrębem murów miejskich. Należący do dekanatu Stargard Zachód. Kościół użytkują obecnie dwie parafie: Katolicka obrządku rzymskiego pw. Ducha Św. oraz Katolicka obrządku bizantyjsko-ukraińskiego pw. Św. Jozafata Męczęnnika.
Spis treści |
[edytuj] Historia
W 1651 przystąpiono do odbudowy świątyni wznosząc ja właściwie od nowa w konstrukcji szachulcowej łącznie z budową nowej wieży. W ciągu następnych stuleci niekonserwowany kościół uległ daleko idącej dewastacji, a w 1868 rozebrano go i wybudowano nowy pod tym samym wezwaniem – Ducha Świętego. W latach 1895-1924 prowadzono prace przy wyposażeniu wnętrza według projektu architekta Denekego. W 1926 założono w kościele witraże, które dotrwały do naszych czasów. 20 maja 1945 w czasie uroczystości Zielonych Świątek została odprawiona pierwsza w Stargardzie polska msza święta z udziałem pierwszych osadników.
[edytuj] Architektura
Kościół, zawrócony prezbiterium w kierunku zachodnim, założony na planie prostokąta, jest budowlą salową, przykrytą dachem dwuspadowym. Od zachodu do korpusu nawowego przylega trójboczne zamknięte prezbiterium, od wschodu zaś kwadratowa w rzucie wieża o wysokości 50,2 m.
Zewnętrzna szata kościoła nosi wyraźne znamiona neogotyku, chociaż w redakcji uproszczonej i uniwersalnej. Elewacje kościoła opięte są przyporami i podzielone ostrołukowymi oknami.
[edytuj] Wyposażenie
Wystrój kościoła jest bardzo bogaty. Na ścianach prezbiterium oraz na zachodniej ścianie nawy bocznych znajdują się polichromie wykonane po 1945, przedstawiające narodziny Chrystusa, Powstanie z Grobu oraz postaci śś. Piotra i Pawła. Na zachodniej ścianie nawy południowej i północnej zachowały się dwie XIX-wieczne ramy z dawnych epitafiów. Obecnie w ramach tych umieszczone są współczesne kopie ikony Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i Chrystusa. W prezbiterium znajduje się drewniany tryptyk przedstawiający scenę Zesłania Ducha Św, wykonany w 1997 r. Ponadto we wnętrzu zachował się pełny zestaw ław kościelnych, drewniany, polichromowany, neobarokowy prospekt organowy wykonany przez J. Köhlera ze Stargardu oraz dwa kute żyrandole powstałe na pocz. XX wieku.
Uroku dodają cudowne witraże znajdujące się na każdym przeszkleniu w kościele.
[edytuj] Zobacz też
Kościół Mariacki • Kościół św. Jana • Kościół św. Ducha • Kościół św. Krzyża • Kościół Przemienienia Pańskiego • Cerkiew śś. Piotra i Pawła • Mury obronne • Brama Pyrzycka • Brama Wałowa • Brama Młyńska • Brama Świętojańska • Baszta Morze Czerwone • Baszta Tkaczy • Baszta Białogłówka • Ratusz miejski • Arsenał • Basteja • Krzyż pokutny • Odwach • Spichlerz • Plebania Kolegiaty NMP • Dom Protzena • Dom Rohledera • Dom Strzelecki • Dom Zakonny Towarzystwa Chrystusowego • Willa Karowów • Wieża ciśnień • Mały Młyn • Czerwone Koszary • Dworzec kolejowy • Stargardzka Kolej Wąskotorowa • Kolumna Zwycięstwa •