Kłomino
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°29'13" N 16°33'19" E
| Kłomino | |
| Województwo | zachodniopomorskie |
| Powiat | szczecinecki |
| Gmina | Borne Sulinowo |
| Położenie | 53° 29'13'' N 16° 33'19'' E |
| Liczba mieszkańców - liczba ludności |
ok. 50 osób (2 rodziny i bezdomni mieszkający w poradzieckich blokach z wielkiej płyty), do 1992 roku ok 5.000 mieszkańców |
|
Położenie na mapie Polski
  Kłomino
|
|
Kłomino (ros. Grodek lub Gródek, niem. Westwalenhof) – miejscowość oddalona 12 km od miasta Borne Sulinowo (woj. zachodniopomorskie). Do 1992 roku miasto było bazą Armii Czerwonej i podlegało jej administracji, zaś w 1993 roku zostało włączone do polskiej administracji wraz z sąsiadującym Bornym Sulinowem. W przeciwieństwie do Bornego Sulinowa Kłomino nie zostało zasiedlone i nigdy nie otrzymało praw miejskich. Swego czasu pojawiła się oferta sprzedaży Kłomina za 2 mln złotych. Chętny się jednak nie znalazł. Aktualnie w Kłominie dobiegają końca prace związane z budową kotłowni olejowej, oczyszczalni ścieków, hydroforni i wysypiska śmieci.
Spis treści |
[edytuj] Demografia
Do 1992 roku w Kłominie mogło żyć nawet 5 tys. osób, dziś jest to jedyne w Polsce miasto-widmo. Legalnie w Kłominie mieszkają tylko dwie rodziny leśniczych (ogólnie mieszka 11 osób).
[edytuj] Historia
Kłomino powstało w latach trzydziestych ubiegłego wieku. Stacjonowały tu niemieckie oddziały Służby Pracy, a później zorganizowano obóz jeniecki. W listopadzie 1939 roku w stalagu znajdowało się 6 tysięcy polskich jeńców wojennych oraz 2300 cywilów aresztowanych na terenach Polski. W 1940 roku to miejsce zajął Oflag II D Gross-Born. Do polskich jeńców dołączyli Francuzi i Rosjanie. W 1945 roku hitlerowcy ewakuowali jeńców. Po odejściu wojsk niemieckich, tereny przejęły wojska radzieckie, które więziły żołnierzy niemieckich. Po przejęciu przez Rosjan, wybudowano tu bloki, garaże, koszarowce, sklepy i kino. Kłomino opustoszało dopiero w 1992 roku, kiedy wyjechali stąd ostatni żołnierze rosyjscy. W okresie powojennym rozebrano 50 budynków poniemieckich, by odzyskać cegłę do budowy Pałacu Kultury w Warszawie. W 1992 roku rosjanie odeszli, a w zasadzie uciekli, pozostawiając jednostkę wojskową w stanie nienaruszonym - w magazynach pełne półki części do czołgow - w garażach Uaz-y i Ził-y a w prywatnych mieszkaniach stały nawet telewizory "Rubin". A potem na terenie Kłomińskiego miasteczka i jednostki pojawili się Polacy - szabrownicy i złomiarze.
[edytuj] Bibliografia
- Przewodnik turystyczny po Pojezierzu Drawskim
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
