Język longobardzki
Z Wikipedii
ᛚᚨᛜᛟᛒᚨᚱᛞᛁ (Langobardi) | |
Obszar | Włochy |
Liczba mówiących | Język wymarły. |
Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie *języki germańskie **Języki wschodniogermańskie ***Język longobardzki |
Pismo | runiczne |
ISO 639-2 | gem |
ISO/FDIS 639-3 | lng |
W Wikipedii | |
Zobacz też: język, języki świata |
Język longobardzki - wymarły język germański, używany przez Longobardów, od VI wieku n.e. na terenie dzisiejszych Włoch.
[edytuj] Zobacz też
pragermański¹ † z pranordyckim†
wschodniogermańskie:
burgundzki † • gocki † • lombardzki † • wandalski †
zachodniogermańskie:
afrikaans • alzacki • angielski • (staroangielski † • średnioangielski † • wczesny nowoangielski †) • denglisch • dolnoniemiecki • dolnosaksoński • fryzyjski • jidysz • lotaryński • luksemburski • niderlandzki (warianty: flamandzki • holenderski • limburgijski • południowogeldryjski • twents) • niemiecki • (staro-wysoko-niemiecki † • średnio-wysoko-niemiecki † • wczesno-nowo-wysoko-niemiecki • nowo-wysoko-niemiecki) • niemiecki w Austrii • oorlans • pensylwański • plautdietsch • schwyzertüütsch • scots • starosaksoński † • wschodniodolnoniemiecki • wilamowski (wymysiöeryś)
skandynawskie:
duński • farerski • islandzki • jämtlandzki • szwedzki • szwedzki Rinkeby • norn † • norweski (nynorsk • riksmål • bokmål) • starogotlandzki † • staronordyjski †
¹ Język pragermański nie jest językiem germańskim, ale przodkiem wszystkich języków germańskich