Język bengalski
Z Wikipedii
বাংলা (bangla) | |
Obszar | Indie, Bangladesz i inne |
Liczba mówiących | ok. 189 mln |
Klasyfikacja genetyczna | Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indyjskie Język bengalski |
Pismo | bengalskie |
Status oficjalny | |
Język urzędowy | Bangladesz, Indie (Bengal Zachodni, Tripura) |
Regulowany przez | Bangla Academy |
Kody języka | |
ISO 639-1 | bn |
ISO 639-2 | ben |
ISO/FDIS 639-3 | ben |
W Wikipedii | |
Zobacz też: język, języki świata |
Język bengalski (bengalski: বাংলা bangla, ang.: bengali) - język z grupy indyjskiej języków indoeuropejskich, którym posługuje się ponad 185 mln mówiących, głównie w Bangladeszu (120 mln) i Indiach (65 mln). Jest on jednocześnie językiem urzędowym w tych dwóch państwach (w Indiach w stanie Bengal Zachodni).
Do jego zapisu używa się pisma bengalskiego.
Poza standardowym bengalskim używa się dwóch odmian tego języka: sylheti w północno-wschodnim Bangladeszu (ok. 5 mln) oraz czakma w okolicach miasta Ćottogram (250 tys.).
[edytuj] Zobacz też:
[edytuj] Linki zewnętrzne
indyjskie:
assamski • bengalski • bhili • bhodźpuri • bradź • dogri • domari • garhwali • gudźarati • hindi • hindustani • jakati • katchi • kaszmirski • khowar • kohistani • konkani • kumauni • lahnda • magahi • maithili • malediwski • mandeali • marathi • marwari • mitanni † • nepalski • orija • pali † • pashai • pendżabski • prakryty † • romski • sanskryt † • sanskryt klasyczny † • sindhi • shina • syngaleski • urdu • wedyjski †
irańskie:
awestyjski † • beludżi • kurdyjski • mazanderański • osetyjski • pahlawi † • paszto • perski • scytyjski † • zazaki