Język marathi

Z Wikipedii

मराठी (marathi)
Obszar	Indie,
Liczba mówiących	ok. 70 mln
Klasyfikacja genetyczna	Języki indoeuropejskie Języki indoirańskie Języki indyjskie Język marathi
Pismo	dewanagari
Status oficjalny
Język urzędowy	Indie (stan Maharasztra)
Regulowany przez	en:?
Kody języka
ISO 639-1	mr
ISO 639-2	mar
ISO/FDIS 639-3	mar
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata Maracka wersja językowa Wikipedii

Marathi (मराठी Marāṭhī) jest jednym z szerzej używanych w Indiach języków. Posiada długą tradycję literacką. Pierwszy dokument w języku, który prawdopodobnie był przodkiem marathi, został znaleziony w stanie Karnataka, a jego wiek datowany jest na około 1300 lat. Obecnie posługuje się nim jako swym rodzimym językiem ponad 70 milionów ludzi. Dla kolejnych 20 milionów jest to drugi język. Zapisywany jest alfabetem sylabicznym dewanagari.

Inne nazwy tego języka to: Maharashtri, Maharathi, Malhatee lub Marthi.

[edytuj] Klasyfikacja

Język marathi jest centralnym odłamem grupy języków indyjskich (indoaryjskich) należącej do rodziny języków indoeuropejskich.

[edytuj] Gramatyka

Język marathi podobnie jak wszystkie inne języki z grupiy indyjskiej, wywodzi się z sanskrytu, a dokładniej z języka wedyjskiego. Częściowo zachował się w nim sanskrycki miejscownik:

Sanskryt:

         prabhaat: świt         gR^iha: dom
         prabhaate: o świcie     gR^ihe: w domu

Marathi:

         pahaaT: świt            ghar: dom
         pahaaTe: o świcie        gharI/gharaat/: w domu

[edytuj] Użytkownicy

Większość użytkowników języka marathi mieszka w indyjskim stanie Maharashtra, lecz żyją oni także w sąsiednim Gujarat, Madhya Pradesh, Goa, Karnataka oraz Andhra Pradesh. Etnologowie odnotowują także osoby nim się posługujące w Izraelu, które trafiły tam w wyniku emigracji Żydów z Półwyspu Indyjskiego i Mauritiusa.

[edytuj] Oficjalny status

Marathi jest oficjalnym językiem urzędowym stanu Maharashtra. Konstytucja Indii wymienia go jako jeden z dwudziestu dwóch oficjalnych języków tego kraju.