Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956
Z Wikipedii
Spis treści |
Indywidualne Mistrzostwa Świata na Żużlu 1956 - cykl turniejów żużlowych mających wyłonić najlepszych żużlowców na świecie. Tytuł wywalczył Szwed Ove Fundin.
Po raz pierwszy w eliminacjach uczestniczyli reprezentanci z Polski i Czechosłowacji.
[edytuj] Eliminacje skandynawsko-kontynentalne
[edytuj] Skandynawia
[edytuj] Kwalifikacja szwedzka
[edytuj] Sztokholm (1)
- 27 kwietnia 1956 r. (piątek), Sztokholm
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Dan Forsberg | Szwecja | 14 | |
2 | Ulf Ericsson | Szwecja | 13 | |
3 | Bernt Nilsson | Szwecja | 13 | |
4 | Birger Forsberg | Szwecja | 11 | |
5 | Lars Pettersson | Szwecja | 11 | |
6 | Per Tage Svensson | Szwecja | 9 | |
7 | Sune Karlsson | Szwecja | 8 | |
8 | Sven Fahlén | Szwecja | 8 | |
9 | Bert Lindarw | Szwecja | 7 | |
10 | Olle Segerström | Szwecja | 6 | |
11 | Rune Claesson | Szwecja | 6 | |
12 | Bengt Eriksson | Szwecja | 6 | |
13 | Göte Nordin | Szwecja | 5 | |
14 | Alf Jonsson | Szwecja | 2 | |
15 | Thorsten Carlsson | Szwecja | 2 | |
16 | Thorvald Karlsson | Szwecja | 0 |
Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej
[edytuj] Målilla (2)
- 29 kwietnia 1956 r. (niedziela), Målilla
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Rune Sörmander | Szwecja | 15 | |
2 | Olle Andersson II | Szwecja | 13 | |
3 | Göran Norlén | Szwecja | 11 | |
4 | Stig Pramberg | Szwecja | 11 | |
5 | Allan Nilsson | Szwecja | 10 | |
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 10 | |
7 | Olle Heyman | Szwecja | 9 | |
8 | Bertil Carlsson II | Szwecja | 8 | |
9 | Kaj Forsberg | Szwecja | 7 | |
10 | Joel Jansson | Szwecja | 6 | |
11 | Roger Forsberg | Szwecja | 6 | |
12 | Evert Andersson | Szwecja | 5 | |
13 | Olle Andersson I | Szwecja | 5 | |
14 | Bengt Gustafsson | Szwecja | 2 | |
15 | Per Sjöholm | Szwecja | 1 | |
16 | [Ake Andersson]] | Szwecja | 1 | |
rez. Bo Sandin | Szwecja | 0 |
Awans: 6 do kwalifikacji skandynawskiej
Uwaga! Kjell Carlsson dostał od federacji SVEMO dziką kartę dla kwalifikacji kontynentalnych
Uwaga! Ove Fundin w Finale Europejskim bez potrzeby kwalifikacji
[edytuj] Kwalifikacja skandynawska
[edytuj] Oslo (1)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Henry Andersen | Norwegia | 14 | |
2 | Göran Norlén | Szwecja | 11 | |
3 | Rune Sörmander | Szwecja | 11 | |
4 | Reidar Kristoffersen | Norwegia | 11 | |
5 | Olle Andersson II | Szwecja | 11 | |
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 10 | |
7 | Stig Pramberg | Szwecja | 10 | |
8 | Aage Hansen | Norwegia | 9 | |
9 | Antti Pajari | Finlandia | 9 | |
10 | Jörgen Stabirk | Dania | 5 | |
11 | Werner Lorentzen | Norwegia | 5 | |
12 | Roger Steen | Norwegia | 4 | |
13 | Torbjörn Ludvigsen | Norwegia | 4 | |
14 | Erling Cae | Dania | 2 | |
15 | Odd Johansen | Dania | 2 | |
16 | Erhard Fisker | Dania | 2 | |
Awans: 1 Zwyciężca turnieju Henry Andersen automatycznie do Finału Europejskiego (I miejsce)
Awans: 8 do Finału Skandynawskiego (II - IX) miejsce
Uwaga! Roger Steen zastąpił Allana Nilssona
[edytuj] Helsinki (2)
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Bernt Nilsson | Szwecja | 13 | |
2 | Ulf Ericsson | Szwecja | 13 | |
3 | Birger Forsberg | Szwecja | 12 | |
4 | Lars Pettersson | Szwecja | 11 | |
5 | Rolf Westerberg | Norwegia | 11 | |
6 | Dan Forsberg | Szwecja | 10 | |
7 | Kaukko Jousanen | Finlandia | 9 | |
8 | Simo Ylänen | Finlandia | 9 | |
9 | Per Tage Svensson | Szwecja | 8 | |
10 | Aulis Tuominen | Finlandia | 8 | |
11 | Erkki Ala Sippola | Finlandia | 4 | |
12 | Juha Rihkajärvi | Finlandia | 4 | |
13 | Esko Koponen | Finlandia | 3 | |
14 | Tore Mellby | Norwegia | 2 | |
15 | Kalevi Lathinen | Finlandia | 2 | |
16 | Pertti Mikkola | Finlandia | 0 |
Awans: 8 do Finału Skandynawskiego
[edytuj] Finał Skandynawski
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Dan Forsberg | Szwecja | 15 | |
2 | Ulf Ericsson | Szwecja | 14 | |
3 | Rune Sörmander | Szwecja | 13 | |
4 | Bernt Nilsson | Szwecja | 12 | |
5 | Göran Norlén | Szwecja | 11 | |
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 9 | |
7 | Birger Forsberg | Szwecja | 9 | |
8 | Olle Andersson II | Szwecja | 7 | |
9 | Per Tage Svensson | Szwecja | 6 | |
10 | Aage Hansen | Norwegia | 5 | |
11 | Rolf Westerberg | Norwegia | 5 | |
12 | Stig Pramberg | Szwecja | 3 | |
13 | Lars Pettersson | Szwecja | 1 | |
14 | Anti Pajari | Finlandia | 1 | |
15 | Simo Ylänen | Finlandia | 0 | |
Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Per Tage Svensson zastąpił Kaukko Jousanena. Anti Pajari zastąpił Reidara Kristoffersona
[edytuj] Kwalifikacje kontynentalne
[edytuj] Półfinały
[edytuj] Warszawa (1)
- 29 kwietnia 1956 r. (niedziela), Warszawa
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Florian Kapała | Polska | 13 | |
2 | Edward Kupczyński | Polska | 12 | |
3 | Janusz Suchecki | Polska | 11 | |
4 | Eugeniusz Nazimek | Polska | 11 | |
5 | Marian Kaiser | Polska | 11 | |
6 | Hugo Rosak | Czechosłowacja | 10 | |
7 | Tadeusz Teodorowicz | Polska | 10 | |
8 | Mieczysław Połukard | Polska | 10 | |
9 | Włodzimierz Szwendrowski | Polska | 10 | |
10 | Josef Kysilka | Czechosłowacja | 5 | |
11 | Richard Janicek | Czechosłowacja | 4 | |
12 | Rudolf Havelka | Czechosłowacja | 4 | |
13 | Miloslav Spinka | Czechosłowacja | 4 | |
14 | Karel Polak | Czechosłowacja | 4 | |
15 | Jaroslav Machac | Czechosłowacja | 1 | |
16 | Alois Jarolim | Czechosłowacja | 1 |
Awans: 8 do Finału Kontynentalnego
[edytuj] Półfinał (2)
brak danych
[edytuj] Finał Kontynentalny
- 10 czerwca 1956 r. (niedziela), Oberhausen
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Kjell Carlsson | Szwecja | 14+3 | |
2 | Josef Seidl | RFN | 14+2 | |
3 | Andrzej Krzesiński | Polska | 11 | |
4 | Włodzimierz Szwendrowski | Polska | 10 | |
5 | Tadeusz Teodorowicz | Polska | 10 | |
6 | Edward Kupczyński | Polska | 9 | |
7 | Florian Kapała | Polska | 9 | |
8 | Mieczysław Połukard | Polska | 9 | |
9 | Albin Siegl | RFN | 7 | |
10 | Hugo Rosak | Czechosłowacja | 7 | |
11 | Josef Hofmeister | RFN | 5 | |
12 | Paul Cardang | Holandia | 5 | |
13 | Sebastian Wiesent | RFN | 5 | |
14 | Alfred Aberl | RFN | 2 | |
15 | Fritz Dirtl | Austria | 0 | |
16 | Josef Kamper | Austria | 0 | |
Awans: 7 do Finału Europejskiego
Uwaga! Włodzimierz Szwendrowski zastąpił swojego rodaka Janusza Sucheckiego a Eugeniusza Nazimka i Mariana Kaisera zastąpili inni uczestnicy którzy walczyli w drugim półfinale.
[edytuj] Finał Europejski
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Ove Fundin | Szwecja | 15 | |
2 | Per Olof Söderman | Szwecja | 13 | |
3 | Olle Andersson II | Szwecja | 12 | |
4 | Ulf Ericsson | Szwecja | 11 | |
5 | Rune Sörmander | Szwecja | 10 | |
6 | Henry Andersen | Norwegia | 8 | |
7 | Florian Kapała | Polska | 8 | |
8 | Edward Kupczyński | Polska | 7 | |
9 | Göran Norlén | Szwecja | 7 | |
10 | Dan Forsberg | Szwecja | 6 | |
11 | Birger Forsberg | Szwecja | 5 | |
12 | Bernt Nilsson | Szwecja | 4 | |
13 | Włodzimierz Szwendrowski | Polska | 2 | |
14 | Mieczysław Połukard | Polska | 2 | |
15 | Marian Kaiser | Polska | 2 | |
16 | Tadeusz Teodorowicz | Polska | 0 | |
Awans: 4+1 do Finału Światowego
Uwaga! Mieczysław Połukard zastąpił Andrzeja Krzesińskiego, Olle Andersson II - Kjella Carlssona. Marian Kaiser - Josefa Seidla.
[edytuj] Eliminacje brytyjskie
[edytuj] Runda mistrzowska
Rozgrywano 7 eliminacji na torach brytyjskich
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Brian Crutcher | Wielka Brytania | 29 | |
2 | Ronnie Moore | Nowa Zelandia | 27 | |
3 | Gerry Hussey | Wielka Brytania | 26 | |
4 | Alan Hunt | Wielka Brytania | 26 | |
5 | Ken McKinlay | Szkocja | 26 | |
6 | Doug Davies | Związek Południowej Afryki | 25 | |
7 | Barry Briggs | Nowa Zelandia | 25 | |
8 | Arthur Forrest | Wielka Brytania | 25 | |
9 | Dick Fisher | Wielka Brytania | 24 | |
10 | Eric Boothroyd | Wielka Brytania | 24 | |
11 | Peter Moore | Australia | 23 | |
12 | Jack Biggs | Australia | 23 | |
13 | Nigel Boocock | Wielka Brytania | 23 | |
14 | Aub Lawson | Australia | 22 | |
15 | Split Waterman | Wielka Brytania | 22 | |
16 | Ron How | Wielka Brytania | 20 | |
17 | Ron Johnston | Nowa Zelandia | 18 | |
18 | Les McGillivary | Szkocja | 17 | |
19 | Bob Roger | Wielka Brytania | 17 | |
20 | Billy Bales | Wielka Brytania | 17 | |
21 | Bob Duckworth | Nowa Zelandia | 17 | |
22 | Guy Allott | Wielka Brytania | 17 | |
23 | Gerald Jackson | Wielka Brytania | 16 | |
24 | Eric French | Irlandia | 14 | |
25 | Peter Williams | Wielka Brytania | 14 | |
26 | Ron Clarke | Wielka Brytania | 14 | |
27 | Bert Edwards | Wielka Brytania | 13 | |
28 | Ken Middleditch | Wielka Brytania | 13 | |
29 | Harry Bastable | Wielka Brytania | 13 | |
30 | Cyril Roger | Wielka Brytania | 12 | |
31 | Bert Roger | Wielka Brytania | 12 | |
32 | Ray Cresp | Australia | 12 | |
33 | Ken Sharples | Wielka Brytania | 12 | |
34 | Phil Clarke | Wielka Brytania | 11 | |
35 | Cyril Maidment | Wielka Brytania | 10 | |
36 | Jim Tolley | Wielka Brytania | 10 | |
37 | Dick Bradley | Wielka Brytania | 9 | |
38 | Alby Golden | Wielka Brytania | 9 | |
39 | Arthur Wright | Wielka Brytania | 9 | |
40 | George White | Wielka Brytania | 8 | |
41 | Howdy Byford | Wielka Brytania | 8 | |
42 | Ronnie Genz | Wielka Brytania | 8 | |
43 | Bob Sharpe | Australia | 8 | |
44 | Trevor Redmond | Nowa Zelandia | 7 | |
45 | Reg Trott | Wielka Brytania | 6 | |
46 | Pete Lansdale | Wielka Brytania | 6 | |
47 | Jack Geran | Australia | 5 | |
48 | Junior Bainbridge | Australia | 5 | |
49 | Bill Holden | Wielka Brytania | 4 | |
50 | Ron Mountford | Wielka Brytania | 4 | |
51 | Allan Kidd | Wielka Brytania | 4 | |
52 | Cyril Brine | Wielka Brytania | 4 | |
53 | Barry East | Wielka Brytania | 3 | |
54 | Neil Mortimer | Wielka Brytania | 2 | |
55 | Gordon McGregor | Szkocja | 2 | |
56 | Alf Hagon | Wielka Brytania | 2 | |
57 | Derek Tailby | Wielka Brytania | 1 | |
58 | Bill Andrew | Wielka Brytania | 1 |
Awans: 11+1 do Finału Światowego oraz Peter Craven jako zeszłoroczny mistrz świata.
[edytuj] Finał Światowy
- 22 września 1956 r. (sobota), Londyn - Stadion Wembley
Msc. | Zawodnik | Kraj | Pkt | |
---|---|---|---|---|
1 | Ove Fundin | Szwecja | 13 | (1,3,3,3,3) |
2 | Ronnie Moore | Nowa Zelandia | 12 | (2,2,2,3,3) |
3 | Arthur Forrest | Wielka Brytania | 11+3 | (3,1,3,2,2) +3 |
4 | Peter Craven | Wielka Brytania | 11+2 | (3,1,2,2,3) +2 |
5 | Ken McKinlay | Szkocja | 10 | (2,2,3,3,0) |
6 | Per Olof Söderman | Szwecja | 10 | (0,3,2,2,3) |
7 | Barry Briggs | Nowa Zelandia | 10 | (3,2,1,3,1) |
8 | Brian Crutcher | Wielka Brytania | 9 | (1,3,3,0,2) |
9 | Peter Moore | Australia | 8 | (2,1,1,2,2) |
10 | Eric Boothroyd | Wielka Brytania | 7 | (2,3,1,1,0) |
11 | Alan Hunt | Wielka Brytania | 6 | (3,0,1,1,1) |
12 | Dick Fisher | Wielka Brytania | 5 | (0,0,2,1,2) |
13 | Doug Davies | Związek Południowej Afryki | 4 | (1,2,0,0,1) |
14 | Olle Andersson II | Szwecja | 3 | (1,1,0,0,0) |
15 | Ulf Ericsson | Szwecja | 2 | (0,0,0,1,1) |
16 | Gerry Hussey | Wielka Brytania | 0 | (0,0,0,0,0) |
rez. Rune Sörmander | Szwecja | |||
rez. Jack Biggs | Australia |
[edytuj] Zobacz też
Indywidualne Mistrzostwa Świata: 1936 • 1937 • 1938 • 1939
1949 • 1950 • 1951 • 1952 • 1953 • 1954 • 1955 • 1956 • 1957 • 1958 • 1959 • 1960
1961 • 1962 • 1963 • 1964 • 1965 • 1966 • 1967 • 1968 • 1969 • 1970 • 1971 • 1972 • 1973 • 1974 • 1975 • 1976 • 1977 • 1978 • 1979 • 1980
1981 • 1982 • 1983 • 1984 • 1985 • 1986 • 1987 • 1988 • 1989 • 1990 • 1991 • 1992 • 1993 • 1994
Żużlowe Grand Prix: (wyniki) 1995 • 1996 • 1997 • 1998 • 1999 • 2000
2001 • 2002 • 2003 • 2004 • 2005 • 2006 • 2007 • 2008