Historia motoryzacji

Z Wikipedii

[edytuj] Pierwsze pojazdy napędzane parą (lata 1769-1830)

Ciągnik Nicolasa-Josepja Cugnot'a

Rakieta Stephensona

Około 4000 lat p.n.e. wynaleziono koło. Od tego czasu, człowiek używał pojazdów kołowych napędzanych siłą zwierząt do różnych celów. Jednak pierwszym udokumentowanym pojazdem napędzanym silnikiem cieplnym był parowy wehikuł francuskiego inżyniera wojskowego, Nicolasa-Josepha Cugnot, zbudowany w roku 1769. W 1678 flandryjski ksiądz, Ferdinand Verbiest, rzekomo zaprezentował Chińskiemu cesarzowi pojazd napędzany parą, jednak nie ma na to dowodów. Pojazd Cugnot'a przeznaczony do ciągnięcia dział, był napędzany prymitywną, dwucylindrową maszyną parową, która umożliwiała jego ruch z prędkością zaledwie 4 km/h. Dlatego też, pojazd ten nie doczekał się uznania ówczesnych ludzi i szybko odszedł w zapomnienie.

W 1801 angielski inżynier Richard Trevithick reaktywował ideę użycia maszyny parowej do napędzania pojazdu. Udoskonaliwszy maszynę parową, zastosował ją do napędu, "lokomotywy drogowej" i jako pierwszy w świecie, w 1804 przejechał pomyślnie 150 km, zabierając jednocześnie dwunastu pasażerów. Parowóz ten nie odniósł jednak sukcesu finansowego, i dlatego też często błędnie podaje się Rakietę George'a i Roberta Stephensonów jako pierwszy parowóz świata. Został on skonstruowany w roku 1829, właściwie była to udoskonalona wersja parowozów konstruowanych w poprzednich latach (pierwszą linię kolejowa George Stephenson uruchomił już w 1825 roku). W Rakiecie zastosowano wielorurowy kocioł, który znacznie poprawił jej osiągi. Zbudowano ją głównie dla uczestnictwa w konkursie Rainhill Trials, którego zwycięska maszyna miała być używana przez kolei Liverpool - Manchester. Rakieta zwyciężyła, ponieważ jako jedyna przetrwała wszystkie próby, a jej osiągi odpowiadały organizatorom. 15 września 1830 miał miejsce pierwszy śmiertelny wypadek w historii kolei - podczas oficjalnego otwarcia linii Liverpool - Manchester, zginął William Huskisson.