Hawker Fury

Z Wikipedii

Hawker Fury to samolot będący kontynuacją linii rozwojowej Hawker Tornado/Typhoon/Tempest i dalej prowadzącej do wersji morskiej Sea Fury.

[edytuj] Powstanie konstrukcji

W 1942 roku Sydney Camm, w wytwórni Hawker, pracowano nad koncepcjami stworzenia samolotu myśliwskiego o specjalnej, lekkiej konstrukcji, ale nie ustępującej osiągami dotychczas istniejącym samolotom. Miała to być wersja samolotu Tempesta. Przyczyną dla której pracowano nad taką wersją był fakt, że do tej pory w miarę rozwoju samolotu, wzrostu jego osiągów zawsze rosłą też jego masa w związku z wymogami co do konstrukcji samolotu, silnika czy uzbrojenia. Miał to być normalny Tempest, w którym usunięta zostałby centralna część skrzydeł. Dzięki zmniejszeniu w ten sposób masy samolotu miałby poprawić się zwłaszcza jego zwrotność. Rozważano 3 warianty napędzane trzema różnymi silnikami:

• P.1018 - silnikiem Napier Sabre IV.
• P.1019 - silnikiem Rolls-Royce Griffon 61.
• P.1020 - gwiazdowym silnikiem Bristol Centaurus.

Zmiany miały też objąć kadłub samolotu i polegać na podniesieniu do góry kabiny pilota, przez co poprawiłaby się widoczność oraz zmianie miał ulec ogon maszyny.

Ponieważ w tym czasie została wydana specyfikacja F6/42 nowy myśliwiec o wysokich osiągach, dla której inspiracją był fakt dokładnego zbadania w 1942 samolotu FW190, który wylądował przypadkowo w Anglii i pod wpływem jego osiągów wydano tą specyfikację. W styczniu 1943 postanowiono że ten nowy myśliwiec będzie spełniał wymogi tej specyfikacji. W tym czasie Ministerstwo Lotnictwa zainteresowało się tym projektem i wydało specjalnie pod niego nową specyfikację, w styczniu 1943 roku, F2/43 gdzie jako napęd wskazano gwiazdowy silnik Bristol Centaurus XII. Camm dodatkowo parę miesięcy później przekonał Admiralicję że jego projekt spełnia też wymagania marynarki brytyjskiej F7/43 na pokładowy samolot myśliwski. Przy pracy nad projektem miały współpracować wytwórnie Hawker i Boulton-Paul, Hawker nad wersją lądową a Boulton-Paul nad wersją morską.

Rozważona również dla samolotu inny napęd niż Centaurus. Ostatecznie zamówiono 6 prototypów, dwa napędzane silnik Rolls-Royce Griffon, dwa Bristol Centaurus XXII i jeden Centaurus XII i jeden do testów samego płatowca.

Na początku 1944 roku wydano nową specyfikację na samolot pokładowy dla Marynarki N.22/43. W kwietniu 1944 roku zamówiono na podstawie specyfikacjie F2/43 200 maszyn wersji lądowej dla RAF i na podstawie specyfikacji N.22/43 200 maszyn dla Marynarki, przy czym 100 maszyn miała zbudować wytwórnia Boulton-Paul.

Zbudowano kilka prototypów w różnych konfiguracjach:

• pierwszy prototyp (NX798), oblatany 1 września 1944 roku, napędzany był silnikiem Bristol Centaurus XII z 4-łopatowym śmigłem Rotol. Testy wykazały wyśmienite właściwości.
• drugi prototyp (LA610), to właściwie prototyp Tempest mk. III, z nowi skrzydłami, podniesioną kabiną i silnikiem Griffon 85 ze 3-łopatowymi śmigłami przeciwbieżnymi Rotol. Oblatany 27 listopada 1944 roku.
• następnie drugi prototyp wyposażono w silnik gwiazdowy Centaurus XV o mocy 2400 KM i zbudowano z tym silnikiem też trzeci prototyp (NX802), oblatany 25 lutego 1945 roku.
• następnie drugi prototyp przebudowano, instalując w 1946 roku silnik Sabre VII, z którym osiągnął prędkość 777 km/h.

RAF rozważał skierowanie do produkcji, Fury z silnikiem Centaurus ale wobec zakończenia wojny i rozwoju samolotów odrzutowych zrezygnowano z tego. Samolot zbudowano w małej ilości dla Iraku, Egiptu i Palestyny. Pierwszy prototyp (NX798), wyposażono w silnik Centaurus XVIII i sprzedano do Egiptu, a trzeci prototyp (NX802), również w silnik Centaurus XVIII i sprzedano do Pakistanu. W grudniu 1946 roku, rząd Iraku zamówił 30 sztuk Fury, dostarczono je w 1948 roku. A w 1949 roku sprzedano ponadto 2 dwumiejscowe maszyny treningowe. W 1953 roku zamówiono i dostarczono kolejnych 25 maszyn oraz 2 maszyny dwumiejscowe. Wszystkie były napędzane silnikiem Centaurus 18 z 5-łopatowym śmigłem.

Dalej rozwijano wersję morska Sea Fury dla marynarki wojennej.

[edytuj] Dane taktyczno-techniczne

Wersja	2 prototyp (LA610)	3 prototyp (NX802)
Długość		10,54 m
Wysokość
Rozpiętość		11,69 m
Pow. nośna		26,43 m²
Silnik	Sabre VII 3055 KM	Centaurus XV 2400 KM
Masa własna	4241 kg	3911 kg
Masa startowa	5502 kg	5300 kg
Prędkość maksym.	777 km/h na 5638 m 735 km/h na 2440 m	732 km/h na 7315 m
Wznoszenie	6 minut na 7315 m	5,5 min na 6100 m
Pułap	12 650 m	13 260 m
Zasięg	2382 km

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Zdjęcia prototypów z różnymi silnikami
• Zdjęcie trzeciego prototypu