Franciszek Krasiński

Z Wikipedii

Franciszek Krasiński
Herb
Data wyboru	1572
Urodzony	10 kwietnia 1525 Krasne
Zmarł	14 marca 1801 Bodzentyn)

Franciszek Krasiński herbu Ślepowron (ur. 10 kwietnia 1525 r. we wsi Krasne - zm. 16 marca 1577 r. w Bodzentynie) biskup krakowski 1572-1577, podkanclerzy koronny od 1569, sekretarz królewski.

Siostrzeniec prymasa Mikołaja Dzierzgowskiego. Studiował w Wittenberdze, był tam uczniem Filipa Melanchtona, następnie w Krakowie, a później we Włoszech. W 1551 r. uzyskał stopień doktora praw w Rzymie. W 1555 r. mianowany kanonikiem krakowskim, w 1556 r. kanonikiem gnieźnieńskim. Był sekretarzem króla Zygmunta Augusta, wykonawcą królewskiego testamentu. Podkanclerzy koronny w latach 1568-1574,). Krasiński, kierując jako podkanclerzy kancelarią królewską, wywierał wielki wpływ na sprawy państwowe, w szczególności rozwinął żywą działalność przy dojściu do skutku unii lubelskiej w r. 1569.

2 kwietnia 1572 otrzymał prowizję papieską na biskupstwo krakowskie . Krytykował papieską inkwizycję oraz postanowienia soboru trydenckiego. Tolerancyjny dla innowierców. Wbrew naciskom nuncjatury i całego episkopatu był jedynym polskim biskupem, który podpisał akt konfederacji warszawskiej, akt o wolności sumienia w r. 1573 , legalizującej swobodę wyznania w Polsce, dającą formalne uprawnienia protestantyzmowi. Tym aktem naraził się na falę krytyki i oburzenia, został upomniany przez kapitułę krakowską za swoje postępowanie i wezwany, aby w sprawach dotyczących wiary wykazywać większą stanowczość. Jako biskup krakowski wydał statuty porządkujące działalność kapituły krakowskiej, popierał rozwój i działalność instytucji charytatywnych (tzw."banków pobożnych"). Chory na gruźlicę często przebywał na zamku biskupów krakowskich w Bodzentynie. Tam zmarł i zgodnie z ostatnią wolą został pochowany w bodzentyńskim kościele parafialnym.