Borys Szaposznikow

Z Wikipedii

Borys Michajłowicz Szaposznikow, ros. Борис Михайлович Шапошников (ur. 2 października 1882 Złotoust - czelabinskie województwo - zm. 26 marca 1945) Moskwa) – oficer carski - pułkownik, sowiecki dowódca i teoretyk. Marszałek ZSRR od 7 maja1940, profesor -1935. Urodzony w rodzinie urzędnika. W wojsku od 1901. Zakończył Moskiewska Szkołę Oficerska - 1903 i Mikołajewską Akademie Sztabu Generalnego -1910. Przed 1914 służył w Warszawskim Okręgu Wojskowym. Wziął udział w I wojnie światowej na stanowiskach sztabowych. Od listopada 1917 dowodził 16 pułkiem piechoty, w grudniu 1917 wybrany na dowódce Kaukaskiej Dywizji Grenadierów - pułkownik. Od maja 1918 w Armii Czerwonej. Zajmował różne stanowiska sztabowe w Radach Wojennych (wojskowych) i ministerstwie Obrony Ukrainy. W sierpniu 1919 szef oddziału rozpoznania , a w listopadzie 1919 szef Zarządu Operacyjnego Sztabu Polowego Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Republiki. Po wojnie domowej w l. 1921-25: od 1921 I pomocnik szefa Sztabu Robotniczo Chłopskiej Armii Czerwonej (RChACz), wziął udział konferencji w Lozannie. w l.Od 1925- 28 był kolejno: dowódcą Leningradzkiego i Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. W l 1928-31 szef Sztabu RChACz, 1931-32 dowódca Nadwołżańskiego Okręgu Wojskowego,1932-35 Komendant Akademii Wojskowej im Frunze, 1935-37 dowódca Leningradzkiego Okręgu Wojskowego. Od maja 1937 do lipca 1940 szef Sztabu Generalnego i zastępca ministra Obrony. Od sierpnia 1940 do lipca 1941 zastępca ministra Obrony. W czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej 1941-45: od lipca 1941 do maja 1942 szef Sztabu Generalnego, od maja 1942 do czerwca 1943 zastępca ministra Obrony. W l. 1943-45 komendant Wyższej Akademii Wojskowej im Woroszyłowa. Opracował i przygotował przeprowadzenie radzieckiego ataku na Polskę w 1939.

Pracował nad wzmocnieniem i unowocześnieniem Armii Czerwonej, a szczególnie jej oficerów działających na szczeblach operacyjnych i strategicznych. Swoją wiedzę bojowa przekazał w w pracach "Konnica" -1923 r., "Na Wiśle. Do historii kampanii 1920 r." - 1924 r. Pracował w komisjach związanych z tworzeniem regulaminów sił zbrojnych, w których została wyrażona sowiecka doktryna wojenna. W pracy "Mózg armii" przedstawił charakter przyszłej wojny na bazie I wojny światowej oraz pokazał osobliwości dowodzenia wojną współczesną, pokazał role i funkcje sztabu generalnego jako organu naczelnego dowódcy. W 1933 r. została wydana praca "Warszawska operacja". Członek Centralnego Komitetu Wykonawczego (rząd sowiecki), deputat Rady Najwyższej. Odznaczony 3 orderami Lenina, 2 orderami Czerwonego Sztandaru, orderem Suworowa I stopnia, 2 orderami Czerwonej Gwiazdy. Pochowany na placu Czerwonym w Moskwie w ścianie kremlowskiej.

Źródła: Bolszaja Sowieckaja Encykłopedija t.29 str.288 wyd.1978, Mała encyklopedia wojskowa t.3, str.249.wyd. MON 1971.