Ankeryt

Z Wikipedii

ankeryt

Ankeryt – minerał z gromady węglanów. Należy do minerałów pospolitych

Nazwa minerału pochodzi od nazwiska austriackiego mineraloga Matthiasa Josepha Ankera żyjącego na przełomie XVIII - XIX wieku.

Spis treści

1 Właściwości
2 Występowanie
3 Zastosowanie:
4 Zobacz też

[edytuj] Właściwości

Wzór chemiczny: Ca Fe[CO₃]₂ - węglan wapnia i żelaza.
Układ krystalograficzny: trygonalny
Twardość w skali Mohsa: 3,5 - 4
Gęstość: 3,0 g/cm³.
Rysa: biała
Barwa: czerwona, zielona bądź brunatna
Przełam:nierówny, muszlowy
Połysk: szklisty, perłowy
Łupliwość: doskonała, trójkierunkowa

Minerał izomorficzny z dolomitem, z którym tworzy kryształy mieszane. Tworzy skupienia zbite, masywne, ziarniste. Tworzy kryształy o pokroju romboedru i zbliźniaczenia. Minerał kruchy, przeświecający, wolno rozpuszcza się w kwasach; wybucha płomieniem i brązowieje. Jest solą kwasu węglowego. Wykazuje podobieństwo do dolomitu, kalcytu, magnezytu. Niekiedy zawiera domieszkę magnezu i manganu, ceru i lantanu. .

[edytuj] Występowanie

Powstaje w procesach metasomatozy, wskutek wypierania z dolomitu magnezu przez żelazo. Najczęściej jest spotykany w żyłach kruszcowych, kwarcowych i złotonośnych. Występuje głównie w żyłach hydrotermalnych, w dużych skupieniach występuje rzadko.

Miejsca występowania: Duże pokłady tego minerału znajdują się na Węgrzech, w Bułgarii w okolicach Sofii, Austria – Eisenerz, Erzberg, Niemcy – Freiberg, Rumunia – Cavnic, Słowacja – Mlynky, Włochy – Traversella, Bolzano, Novara, Szwajcaria – Lengenbach, Binnental, Algieria – Djelfa.

W Polsce spotykany wyłącznie na Dolnym Śląsku: w żyłach kruszconośnych w okolicach Wałbrzycha, na Lirniku w Górach Sowich.