Equatoriaal-Guinea

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

República de Guinea Ecuatorial République de la Guinée Équatoriale República da Guiné Equatorial
(Details) (Details)
Basisgegevens
Officiële landstaal:	Spaans, Frans, Portugees[1]
Hoofdstad:	Malabo
Regeringsvorm:	Republiek
Religie:	Rooms-katholiek 95%
Oppervlakte:	28.051 km² [2] (-% water)
Inwoners:	1.014.999 (2002[3]), 551.201 (2007[4]) (19,6/km² (2007))
Overige
Volkslied:	Caminemos Pisando la Senda de Nuestra Inmensa Felicidad
Munteenheid:	CFA-frank (XAF)
UTC:	+1
Nationale feestdag:	12 oktober
Web | Code | Tel.	.gq | GNQ | 240
Topografie

Equatoriaal-Guinea is een land in Afrika, bestaand uit een continentaal gedeelte, Mbini, dat grenst aan Gabon en Kameroen, en het eiland Bioko, waar de hoofdstad Malabo ligt. Bij het land hoort ook het eilandje Annobon.

Inhoud 1 Geschiedenis 2 Staatsinrichting 3 Bestuurlijke indeling 4 Bronnen, noten en/of referenties

[bewerk] Geschiedenis

In 1963 verleende het door dictator Franco bestuurde Spanje Equatoriaal-Guinea zelfbestuur. De Spaanse Hoge Commissaris benoemde de gematigde nationalist Bonifacio Ondó Edu tot minister-president.

Equatoriaal-Guinea werd na 190 jaar een kolonie te zijn geweest van Spanje in 1968 onafhankelijk. Ondó Edu verloor het premierschap en de leider van de radicale Partido Unido Nacional del Trabajador (PUNT), Francisco Macías Nguema werd de eerste president.

Na anti-Spaanse rellen werden in 1969 alle Spanjaarden het land uitgezet. President Macías Nguema voerde een persoonlijke dictatuur in en liet zich in 1972 uitroepen tot president voor het leven. In 1974 liet hij massaal tegenstanders van zijn regime executeren.

In 1978 vaardigde de president een verbod op godsdienstoefeningen uit en het land werd een atheïstische republiek.

In augustus 1979 pleegde de neef en onderminister van Defensie, generaal Teodoro Obiang Nguema Mbasogo een coup. Hij liet president Macías Nguema executeren en werd zelf president. Godsdienstoefeningen werden weer toegestaan en het economisch beleid werd radicaal gewijzigd (geleidelijke invoering vrije markteconomie). Generaal Nguema Mbasogo trad echter hard op tegen tegenstanders van het regime, met name tegen die van de bevrijdingsbeweging GNBA (Nationalistische Groep van het Bubi-volk van de 1ste April).

In 1986 probeerden hoge militairen het bewind van Nguema Mbasogo omver te werpen, doch de president bleef stevig in het zadel zitten. In 1987 richtte Nguema Mbasogo de Partido Democratico Guinea Ecuatorial (Democratische Partij van Equatoriaal-Guinea, PDGE) op. De PDGE werd de enige toegestane partij.

In 1991 werd het meerpartijenstelsel ingevoerd. Politieke partijen (behalve de PDGE) moeten echter aan zoveel regeltjes voldoen dat er geen sprake is van een echte oppositie.

In 1996 werd Nguema met een overweldigende meerderheid als president herkozen.

Sinds eind van de jaren '90 komt de oliewinning in Equatoriaal-Guinea goed op gang.

[bewerk] Staatsinrichting

• staatshoofd: president Teodoro Obiang Nguema Mbasogo, sinds 3 augustus 1979
• regeringsleider: Ricardo Mangue Obama Nfubea, sinds 14 augustus 2006
• parlement: Cámara de Representantes del Pueblo

[bewerk] Bestuurlijke indeling

Zie Provincies van Equatoriaal-Guinea voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Equatoriaal-Guinea is onderverdeeld in zeven provincies.

Landen in Afrika

Algerije · Angola · Benin · Botswana · Burkina Faso · Burundi · Centraal-Afrikaanse Republiek · Comoren · Congo-Brazzaville · Congo-Kinshasa · Djibouti · Egypte · Equatoriaal-Guinea · Eritrea · Ethiopië · Gabon · Gambia · Ghana · Guinee · Guinee-Bissau · Ivoorkust · Kaapverdië · Kameroen · Kenia · Lesotho · Liberia · Libië · Madagaskar · Malawi · Mali · Mauritanië · Mauritius · Marokko · Mozambique · Namibië · Niger · Nigeria · Oeganda · Rwanda · Sao Tomé en Principe · Senegal · Seychellen · Sierra Leone · Somalië · Soedan · Swaziland · Tanzania · Tsjaad · Togo · Tunesië · Zambia · Zimbabwe · Zuid-Afrika Overige gebieden: Mayotte · Réunion · Sint Helena · Westelijke Sahara

Bronnen, noten en/of referenties:

^ (es) Terra: "Obiang convierte al portugués en tercer idioma oficial para entrar en la Comunidad lusófona de Naciones" (Engelse vertaling) ^ (en) Verenigde Naties 2004 ^ (en) Laatste census 1 februari 2002 (via V.N.) ((en) census discutabel) ^ (en) Niet officiële schatting CIA Factbook 1 juli 2007(berekend door US Bureau of the Census)