Pyotr Kapitsa
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Pyotr Leonidovich Kapitsa (en ruso: Пётр Леонидович Капица) (Kronstadt, Rusia 1894 —- 1984) foi un físico soviético galardoado co Premio Nobel de Física do ano 1978.
[editar] Biografía
Naceu o 9 de xullo de 1894 na cidade rusa de Kronstadt. Estudou física no Instituto Politécnico de Petrogrado (actual San Petersburgo), onde se licenciou o ano 1918.
No ano 1929 foi nomeado membro da delegación estranxeira da Royal Society británica. Kapitsa morreu o 8 de abril de 1984.
[editar] Investigacións científicas
Traballou no Laboratorio Cavendish da Universidade de Cambridge xunto a Ernest Rutherford. Durante a súa permanencia en Cambridge ditaminou as técnicas para crear fortes campos magnéticos inxectando corrente eléctrica aos electroimáns especialmente construídos para breves períodos do tempo. En 1934 desenvolveu un aparello novo e orixinal para producir cantidades significativas de helio líquido.
Aquel mesmo ano retornou á Unión Soviética nunha visita profesional, pero o seu pasaporte foi detido e as autoridades non lle permitiron saír do país. Kapitsa foi requirido para formar parte do Instituto para os Problemas Físicos, co equipo comprado polo goberno soviético do Laboratorio Mond de Cambridge coa axuda de Rutherford. En 1937 conseguíu descubrir a superfluidez, con contribucións de John F. Allen e Don Misener.
En agosto de 1946 Kapitsa foi relevado polo goberno comunista soviético como director do Instituto de Física e Tecnoloxía de Moscova, que el mesmo creara, e exiliouse voluntariament preto de Moscova pola súa negativa a participar no proxecto da bomba de hidróxeno ideada polo goberno soviético. Á morte de Josef Stalin conseguíu recuperar a súa posición como director do Instituto, cargo que ocupou ata a súa morte en 1984.
En 1978 foi galardoado co Premio Nobel de Física polos seus traballos sobre a física das baixas temperaturas. O Premio Nobel compartiuno con Arno Allan Penzias e Robert Woodrow Wilson por traballos sen relación algunha.
[editar] Ligazóns externas
| Premio Nobel de Física: Premiados |
|---|
|
1901: Röntgen 02: Lorentz, Zeeman 03: Becquerel, P.Curie, M.Curie 04: Rayleigh 05: Lenard 06: Thomson 07: Michelson 08: Lippmann 09: Marconi, Braun 10: van der Waals 11: Wien 12: Dalén 13: Kamerlingh Onnes 14: von Laue 15: W.L.Bragg, W.H.Bragg 17: Barkla 18: Planck 19: Stark 20: Guillaume 21: Einstein 22: N.Bohr 23: Millikan 24: Siegbahn 25: Franck, Hertz 26: Perrin 27: Compton, Wilson 28: Richardson 29: de Broglie 30: Raman 32: Heisenberg 33: Schrödinger, Dirac 35: Chadwick 36: Hess, Anderson 37: Davisson, Thomson 38: Fermi 39: Lawrence 43: Stern 44: Rabi 45: Pauli 46: Bridgman 47: Appleton 48: Blackett 49: Yukawa 50: Powell 51: Cockcroft, Walton 52: Bloch, Purcell 53: Zernike 54: Born, Bothe 55: Lamb, Kusch 56: Shockley, Bardeen, Brattain 57: Yang, T.D.Lee 58: Cherenkov, Frank, Tamm 59: Segrè, Chamberlain 60: Glaser 61: Hofstadter, Mössbauer 62: Landau 63: Wigner, Goeppert‑Mayer, Jensen 64: Townes, Basov, Prokhorov 65: Tomonaga, Schwinger, Feynman 66: Kastler 67: Bethe 68: Alvarez 69: Gell‑Mann 70: Alfvén, Néel 71: Gabor 72: Bardeen, Cooper, Schrieffer 73: Esaki, Giaever, Josephson 74: Ryle, Hewish 75: A.Bohr, Mottelson, Rainwater 76: Richter, Ting 77: Anderson, Mott, van Vleck 78: Kapitsa, Penzias, Wilson 79: Glashow, Salam, Weinberg 80: Cronin, Fitch 81: Bloembergen, Schawlow, Siegbahn 82: Wilson 83: Chandrasekhar, Fowler 84: Carlo Rubbia, van der Meer 85: von Klitzing 86: Ruska, Binnig, Rohrer 87: Bednorz, Müller 88: Lederman, Schwartz, Steinberger 89: Ramsey, Dehmelt, Paul 90: Friedman, Kendall, Taylor 91: de Gennes 92: Charpak 93: Hulse, Taylor 94: Brockhouse, Shull 95: Perl, Reines 96: D.Lee, Osheroff, Richardson 97: Chu, Cohen‑Tannoudji, Phillips 98: Laughlin, Störmer, Tsui 99: 't Hooft, Veltman 2000: Alferov, Kroemer, Kilby 01: Cornell, Ketterle, Wieman 02: Davis, Koshiba, Giacconi 03: Abrikosov, Ginzburg, Leggett 04: Gross, Politzer, Wilczek 05: Glauber, Hall, Hänsch 06: Mather, Smoot 07: Grünberg, Fert |
