Richard Branson

vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.

Richard Charles Nicholas Branson (Shamley Green, Surrey, 18 Julie 1950) is 'n Engelse entrepeneur, veral bekend vir sy Virgin handelsnaam wat deur meer as 350 maatskappye gebruik word.

Branson het sy eerste suksesvolle besigheidsonderneming begin op die ouderdom van 16 toe hy 'n tydskrif genaamd Student gepubliseer het. Hy het toe later in 1970 'n posbestellingsonderneming tot stand gebring. In 1971 het hy begin met 'n kettingwinkel wat plate verkoop het. Met sy flambojante en mededingende styl het Branson die Virgin handelsnaam vinnig maak groei in die 1980's - toe hy die lugredery, Virgin Atlantic Airways van stapel laat loop het en sy platemaatskappy, Virgin Records verder uitgebrei het.

Vandag word sy welvaart beraam op meer as £4 miljard alvorens die Sunday Times se lys van rykstes in 2006.^[1]

Inhoud 1 Biografie 1.1 Onderwys 1.2 Plate-onderneming 1.3 Persoonlike lewe 1.4 Besigheidswedervaringe 2 Humanitêre inisiatiewe 3 Wêreldrekordpogings 4 Verwysings 5 Voetnotas 6 Eksterne skakels

[wysig] Biografie

[wysig] Onderwys

Branson het sy opleiding ontvang by die Scaitcliffe skool (tans bekend as Bishopsgate)^[2] tot op dertienjarige ouderdom. Hy het toe by Stowe skoolgegaan tot op vyftienjarige ounderdom. Branson het aan disleksie gely wat meegebring het dat hy akademies swak presteer het. Hy was kaptein van sy rugby en krieketspanne gewees op daardie tydstip. Hy het op die jong ouderdom reeds ondernemingsgees ten toon gestel deur twee ondernemings te probeer: een om Kersbome te kweek en 'n ander wat budgeys te teel.

Op sestien het Branson die skool verlaat en na Londen verhuis waar hy sy eerste suksesvolle onderneming, die tydskrif Student begin het. Op sewentienjarige ouderdom het hy sy eerste liefdadigheidsorganisasie begin, die "Student Advisory Centre" wat studente bygestaan het met raad oor sensitiewe aangeleenthede soos geslagsiektes en aborsies.

[wysig] Plate-onderneming

Branson het sy eerste plate-onderneming begin nadat hy die Engelse Kanaal oorgesteek het om kratte plate aan te koop by 'n afslagwinkel. Hy het die plate uit die kattebak van sy motor verkwansel aan winkels in London. Hy het hierdie plate toe later ook op posbestelling begin verkoop in 1969. Die plate wat hy onder die handelsnaam "Virgin" verkoop het was baie goedkoper as dié wat deur gevestigde handelaars in London verkoop is. Op hierdie tydstip is baie produkte verkoop onder beperkende herverkoop-ooreenkomste wat groothandelaars met kleinhandelaars aangegaan het in 'n poging om 'n minimum vloerprys vir produkte daar te stel. Branson het sodoende 'n reeks veranderinge aan die gang gesit wat gelei het tot grootskaalse afslag op die pryse van plate. Richard en van sy kollegas het op die naam 'Virgin' besluit nadat een van hulle opgemerk het dat hulle maar almal nog maagde in die besigheidswêreld was.

Branson het uiteindelik 'n platewinkel in Oxford straat in London begin en kort daarna die Virgin Records handelsmerk saam met Nik Powell geloods. Branson het genoeg geld uit sy platewinkel verdien om 'n herehuis op die platteland te koop wat hy in 'n ateljee omskep het. Die ateljee het hy aan opkomende kunstenaars verhuur, insluitende die musikant Mike Oldfield.

In 1971 is Branson gearresteer en daarvan aangekla dat hy plate in Virgin se winkels verkoop het wat vir uitvoer gemerk was en waarop daar dus nie die nodige belastings op betaal was nie. Hy het 'n skikking buite die hof met die Britse Doeane bereik waarvolgens hy die onbetaalde belastings tesame met 'n boete sou terugbetaal. Branson se ma moes weer 'n verband op hul huis uitneem om te help betaal aan die skikkingsbedrag.

Virgin Records se eerste vrystelling was Mike Oldfield se Tubular Bells, wat 'n topverkoper was en die eerste plek op die Britse langspeelplaat-ranglys bereik het. Die maatskappy het ook ooreenkomste met ander omstrede groepe soos die Sex Pistols aangegaan waar ander maatskappy huiwerig was om mee sake te doen. Virgin het ook lof ontvang vir hulle bekendstelling van obskure avant-garde musiek soos die krautrockgroep Faust en Can. Virgin Records het ook Culture Club aan die musiekwêreld bekendgestel.

In die vroeë 1980's het Virgin die gay nagklub, Heaven, aangekoop. Branson het in 1992 sy Virgin musiekhandelsmerk aan EMI verkoop ten einde sy lugredery aan die gang te kan hou. Later jare sou hy weer die musiekwêreld betree met die stigting van V2 Records.

[wysig] Persoonlike lewe

Branson is tans met sy tweede vrou, Joan Templeman, getroud by wie hy twee kinders het, Holly en Sam Branson. Hy is die eienaar van Necker eiland in die Maadge-eilandgroep, 'n 74-akker eiland in die Britse Maagde-eilande. Branson het sy outobiografie getiteld, Losing My Virginity in 1998 gepubliseer.

[wysig] Besigheidswedervaringe

Branson het Virgin Atlantic Airways in 1984 gestig, Virgin Mobile in 1999 geloods en Virgin Blue in Australië in 2000 en het later in dieselfde jaar 'n mislukte bod gemaak om die Britse Nasionale lotery te bestuur.

In 1997, het Branson 'n stap geneem wat deur baie as waaghalsig beskou is deur die spoorwegbedryf te betree. Virgin Trains het twee konsessies van die voormalige Intercity oorgeneem. Infrastruktuur probleme het byna daartoe gelei dat Virgin se reputasie blywende skade berokken is.

Virgin het die kortafstand Europese lugredery Euro Belgian Airlines in 1996 aangekoop en dit herdoop na Virgin Express. In 2006 het die lugredery met SN Brussels Airlines saamgesmelt om Brussels Airlines te vorm. Die maatskappy het ook 'n nasionale lugredery gebaseer in Nigerië begin met die naam Virgin Nigeria. 'n Ander lugredery, Virgin America, behoortin 2007 nog vanaf San Francisco Internasionale Lughawe af sake te doen. Branson het ook die Virgin Cola handelsnaam ontwikkel en selfs 'n Virgin Vodka wat 'n minder suksesvolle onderneming was. As gevolg van hierdie swakker presterende ondernemings moes Branson heelwat kritiek verduur vanaf die pers.

Na 'n veldtog van slinkse streke wat British Airways teen Virgin geloods het, het Branson besluit om hulle in 1992 hof toe te sleep en aan te kla van laster. John King die destydse voorsitter van British Airways het 'n teenklag gelê en die saak is in 1993 na die hof. British Airways het buite die hof geskik toe dit blyk dat hulle die saak kon verloor en Branson 'n vergoeding van £500,000 betaal en 'n verdere £110,000 aan sy lugredery en moes ook hofgelde van soveel as £3 miljoen uitbetaal. Branson het die vergoeding verdeel en aan sy personeel as 'n bonus uitbetaal.

Op 25 September 2004 het Branson aangekondig dat 'n ooreenkoms bereik is waarvolgens 'n nuwe ruimtetoerismemaatskappy, Virgin Galactic die Spaceship One tegnologie onder lisensie sou gebruik om toeriste na die ruimte te neem. Virgin Galactic (ten volle in besit van die Virgin Groep) beplan om vlugte aan die publiek teen laat 2009 met kaartjies geprys teen rondom VSA $200 000.

Branson se volgende onderneming met die Virgin groep is Virgin Fuels, wat 'n poging gaan wees om te reageer op aardverwarming en die skerp stygings in brandstofkostes wil uitbuit om rewolusionêre, goedkoper brandstowwe vir motors en in die afsienbare toekoms ook vliegtuie te verskaf. Branson het erken dat hy voorheen skepties was oor aardverwarming, maar na 'n ontbytvergadering saam met Al Gore tot ander insigte gebring is.^[3]

Branson staan in die besigheidswêreld as 'n transformasieleier bekend, vanweë sy ongewone strategieë en sy beklemtoning op informele bestuur met 'n breë laevlak basis eerder as een wat in die wurggreep van topbestuur vasgevang is.

Op 4 Julie 2006 het Branson sy Virgin Mobile maatskappy vir byna £1 biljoen aan Telewest verkoop. As deel van die verkoopsooreenkoms betaal die maatskappy ook 'n minimum fooi van £8.5 miljoen per jaar vir die gebruik van die Virgin handelsnaam en Branson self het ook die grootste aandeelhouers geword. Die nuwe maatskappy is met groot geskal op die 8^ste Februarie 2007 geloods onder die naam, Virgin Media.

In 2006 het Branson ook Virgin Comics en Virgin Animation , 'n vermaaklikheidsmaatskappy, gestig. Die maatskappy is saam met die bekende skrywer Deepak Chopra, die filmmaker Shekhar Kapur en entrepeneurs Sharad Devarajan en Gotham Chopra gestig.

Branson het ook die Virgin Health Bank op die 1^ste Februarie 2007 geloods wat aan voornemende ouers die geleentheid bied om die stamselle uit hulle babas se naelstringbloed in private en publieke selbanke te stoor.

Op 9 Februarie 2007 het Sir Richard Branson 'n nuwe wêreldwye wetenskap- en tegnologieprys, die Virgin Earth Challenge, aangekondig. Die Virgin Earth Challenge bied 'n prysgeld van $25 miljoen aan vir die indiwidu of groep wat 'n kommersieël lewensvatbare ontwerp kan demonstreer wat sal lei tot die netto verwydering van antropogeniese, atmosferiese kweekhuisgasse, elke jaar vir 'n tydperk van minstens tien jaar sonder enige nadelige newe-effekte.

Branson het ook aangekondig 'n paneel van vyf kundiges op verskeie gebiede hom sal bystaan met die beoordeling van die prys.

[wysig] Humanitêre inisiatiewe

Op 18 Julie 2007 het Nelson Mandela in Johannesburg aangekondig dat 'n nuwe groep genaamd The Elders oftewel die ouderlinge gevorm gaan word ('n Idee wat eers deur Branson geopper is). Die doelwit van die groep gaan wees om te poog om moeilike wêreldwye konflikte te probeer oplos. Die eerste lede van die groep is Desmond Tutu, Graça Machel, Kofi Annan, Ela Bhatt, Gro Harlem Brundtland, Jimmy Carter, Li Zhaoxing, Mary Robinson en Muhammad Yunus.[1] Die groep gaan onafhanklik gefinansier word deur onder andere Branson en Peter Gabriel.

[wysig] Wêreldrekordpogings

Richard Branson was betrokke by 'n aantal pogings om wêreldrekords te breek sedert 1985, toe hy in die gees van die Blou Lint kompetisie probeer het om die Atlantiese Oseaan in die vinnigste tyd ooit per boot oor te steek. Sy eerste poging in die "Virgin Atlantic Challenger" het geëindig toe die boot in Britse waters omgeslaan het en hy en die res van die bemanning deur 'n helikopter opgepik moes word. In 1986 het hy die Atlantiese Oseaan suksesvol oorgesteek met die "Virgin Atlantic Challenger II" en die vorige rekord met twee ure verbeter. In die daaropvolgende jaar het hy weer die Atlantiese Oseaan oorgesteek met 'n warmlugballon, die "Virgin Atlantic Flyer" oorgesteek. Dit was nie alleen die eerste warmlugballon om die Atlantiese oseaan oor te steek nie maar ook die grootste wat ooit gevlieg het met 'n kapasiteit van 65 000 m³. Die ballon het snelhede van meer as 200 km/h bereik.

In Januarie van 1991 het Branson die Stille Oseaan vanaf Japan na die Noorde van Kanada oorgesteek, 'n afstand van 10 700  km. Weereens het hy alle bestaande rekords gebreek met snelhede van 390 km/h in 'n ballon met 'n kapasiteit van 73 600 m³).

Tussen 1995 en 1998 het Richard Branson, Per Lindstrand en Steve Fossett 'n aantal pogings aangewend om rondom die aarde in 'n ballon te reis. In laat 1998 het hulle vanaf Morokko na Hawaii gevlieg maar kon nie 'n verdere poging aanwend voordat 'n ander span wat bestaan het uit Bertrand Piccard en Brian Jones in die Breitling Orbiter hulle voorgespring het met 'n ballonvaart om die wêreld in 1999 nie.

In Maart van 2004 het Richard Branson 'n ander wêreldrekord opgestel deur die engelse kanaal die vinnigste ooit oor te steek met 'n amfibiese voertuig. Die reis het 1 uur 40 minute en 6 sekondes geduur. Die vorige rekord is deur twee Fransmanne in 6 ure opgestel.

[wysig] Verwysings

• Branson, Richard. Losing My Virginity: How I've Survived, Had Fun, And Made a Fortune Doing Business My Way, 1999, Three Rivers Press. ISBN 0-8129-3229-3
• Branson, Richard. Losing My Virginity, Revised Edition First Published in Great Britain by Virgin Books Limited, London, 2002
• Branson, Sir Richard and Prescott, Colin. To the Edge of Space: The Adventures of a Balloonist, 2000, Box tree. ISBN 0-7522-1865-4
• Branson, Sir Richard. Sir Richard Branson, the Autobiography, 2002, Longman. ISBN 0-582-51224-7
• Branson, Sir Richard. Losing my virginity: The autobiography, 2005, ISBN 0-7535-1020-0
• Bower, Tom. Branson, 2001, ISBN 1-84115-400-8
• Branson, Sir Richard. Screw It, Let's Do It: Lessons in Life, 2006, ISBN 0-7535-1099-5
• Branson, Sir Richard. Screw It, Let's Do It Expanded: Lessons in Life and Business, 2007, ISBN 0-7535-1149-7
• Specter, Michael. "Profiles: Branson's Luck". The New Yorker, 14 May 2007, pp. 114-25.

[wysig] Voetnotas

1. ^ Sunday Times Rich List Laas nagegaan op 2006-09-19
2. ^ Bishopsgate se webblad Laas nagegaan op 2006-09-19
3. ^ ABC storie oor Al Gore en Branson se vergadering

[wysig] Eksterne skakels

• Die Virgin Groep se Webwerf
• "Who is Richard Branson" op virgin.com
• Richard Branson's Virgin Success
• Gonzo Way of Branding Fast Company tydskrifartikel oor Sir Richard Branson
• Profiel op BBC News gedateer 27 September 2004
• Onderhoud op BBC World Service 24 November 2006
• Branson Onderhoud op The Hour met George Stroumboulopoulos
• Richard Branson Onderhoud deur Charlie Rose