Wyspy Kerguelena
Z Wikipedii
Wyspy Kerguelena (fr. îles Kerguelen, dawniej îles de la Désolation) - archipelag obejmujący około 300 skalistych wysp pochodzenia wulkanicznego, położony w południowej części Oceanu Indyjskiego (49°20' S, 70°20' E), ponad 5300 km na południowy wschód od Afryki. Wyspy Kerguelena należą do Francji i wchodzą w skład Francuskich Terytoriów Południowych i Antarktycznych. Ich łączna powierzchnia wynosi 7215 km², z tego największa wyspa Grande Terre ma 6675 km². Otacza ją ponad 300 znacznie mniejszych wysp. Wyspy Kerguelena nie są stale zamieszkane. Okresowo przebywali tu niegdyś łowcy fok i wielorybnicy, obecnie pracują tu tylko naukowcy. Najważniejszymi ośrodkami turystyczno-badawczymi, są Port-aux-Français i Port Jeanne d'Arc, założony w 1908 przez Norwegów. Geologicznie, wyspy te są częścią Płaskowyżu Kergueleńskiego.
Spis treści |
[edytuj] Topografia
Wyspy Kerguelena to skaliste, górzyste wyspy - najwyższym szczytem jest wulkan, Góra Rossa, sięgający 1850 m n.p.m. W czasach historycznych nie stwierdzono aktywności wulkanicznej, ale istnieją aktywne fumarole, a na wyspach częste są trzęsienia ziemi. W centrum Grande Terre znajduje się duży lodowiec, Lodowiec Cooka, o powierzchni 550 km2. Wyspy pokrywają liczne strumienie z wodospadami, występują na nich jeziora i gorące źródła. Główna wyspa ma postrzępioną linię brzegową długości 2800 km, poprzecinaną fiordami i obfitującą w półwyspy.
[edytuj] Klimat
Na wyspach panuje klimat subpolarny, z maksymalnymi temperaturami dochodzącymi latem (grudzień-marzec) do 15°C. Najwyższa zanotowana temperatura niewiele przekroczyła 20°C.
Około 50 milionów lat temu w regionie tym panował klimat tropikalny, o czym świadczą osady lądowe i skamieniałości drzew, znajdowane zarówno na wyspach, jak i w podwodnej części Płaskowyżu Kergueleńskiego. Znaleziska te wskazują, że ponad powierzchnią oceanu znajdowała się wtedy znaczna część płaskowyżu, tworząc dużą wyspę odizolowaną od innych części świata.
[edytuj] Flora i fauna wysp
Roślinność wysp jest uboga, typowa dla tundry - w jej skład wchodzą zioła, mchy i porosty. Rzadka kapusta kergueleńska występuje na tym i na kilku sąsiednich archipelagach, a gatunkiem całkowicie endemicznym jest Lyallia kerguelensis z rzędu goździkowców, nie występująca nigdzie indziej na świecie. Dużo bogatsze jest życie roślinne w oceanie, wody przybrzeżne obfitują w duże brunatnice (listownicowce) i różnorodne krasnorosty. Świat zwierzęcy reprezentują liczne gatunki ptaków morskich, w tym endemiczny gatunek kormorana, cztery gatunki pingwinów, uchatki i słonie morskie.
Występują tu także zwierzęta sprowadzone przez człowieka, m.in. króliki, dzikie koty, owce, a nawet renifery. Jak większość gatunków alochtonicznych (obcych), wyrządzają one duże szkody w środowisku. Koty i szczury pustoszą lęgowiska ptaków morskich, a roślinożercy niszczą rzadką roślinność wysp, przyczyniając się do erozji gleby.
[edytuj] Historia
Wyspy odkrył bretoński żeglarz Yves Joseph de Kerguelen-Trémarec w lutym 1772. Stanowią oficjalnie część Francji od 1893.
