Słoń morski
Z Wikipedii
| Słoń morski | |||||||||||||||||||||||||||||
 Północny słoń morski |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | drapieżne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podrząd | płetwonogie | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | fokowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | mirunga | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Mirounga | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Gray, 1827) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Słoń morski, mirunga (Mirounga) - rodzaj największych ssaków drapieżnych z rodziny fokowatych.
Mianem słonia morskiego określa się dwa różne gatunki: pierwszy z nich to północny słoń morski (Mirounga angustirostris, (Gill, 1866)) występujący w rejonie wybrzeży amerykańskiego stanu Kalifornia i meksykańskiego Baja California, a drugi to południowy słoń morski (M. leonina, (Linnaeus, 1758)) mający swoje siedliska w obszarze antarktycznym.
Słonie morskie to zwierzęta stadne, które swoją nazwę wzięły od swoich dużych rozmiarów oraz od pysków samców, które przypominają trąbę.
Północny słoń morski ma barwę żółtawą albo szaro-brązową natomiast południowy słoń morski jest niebiesko-szary. Ponadto odmiana południowa każdego roku zmienia sierść i część skóry na nową po zrzuceniu starej. Samce obydwu gatunków osiągają długość 4-6 m przy masie 2,4-3,7 t. Największy znany samiec słonia morskiego ważył 5 t i miał 6,9 m długości. Samice są dużo mniejsze, osiągają długość do 3,5 m a wagę do 900 kg.
Słonie morskie żywią się głównie rybami i głowonogami. Północna odmiana nie migruje, południowa podobnie jak północna odmiana rozmnaża się na lądzie z tym, że zimę spędza na morzu, prawdopodobnie w pobliżu kry lodowej. Słonie morskie spędzają 80% czasu w wodzie, potrafią wytrzymać bez pobierania powietrza ponad 80 minut dłużej niż jakikolwiek inny niewaleniowaty ssak morski (nurkują do głębokości sięgających do 1500 m). Na lądzie mimo swoich dużych rozmiarów poruszają się szybciej niż człowiek. W czasie sezonu rozrodczego samce stają się w stosunku do siebie wyjątkowo agresywne. Walczą wtedy między sobą o terytoria, a "haremy" poszczególnych samców dochodzą do 40 samic. Samice mają każdego roku tylko jedno młode, ciąża trwa ok. 11 miesięcy. Samice dożywają 20 lat, a samce 14.
Na obydwa gatunki słonia morskiego polowano w XIX w. dla ich cennego tłuszczu, wtedy też znalazły się one na granicy wymarcia. W XX w. w wyniku programu ochrony tych ssaków ich liczebność znacząco się podniosła a ich istnienie nie jest już zagrożone.
