Wietlica alpejska
Z Wikipedii
Wietlica alpejska | |
Systematyka | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Gromada | paprotniki |
Klasa | paprocie |
Podklasa | paprocie cienkozarodnikowe |
Rząd | zanokcicowce |
Rodzina | wietlicowate |
Rodzaj | wietlica |
Gatunek | wietlica alpejska |
Nazwa systematyczna | |
Athyrium distentifolium | |
Galeria zdjęć i grafik |
Wietlica samicza ( Athyrium distentifolium ) - gatunek paproci z rodziny wietlicowatych.
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- bylina z podziemnym, rozgałęzionym kłączem, z którego co roku wyrasta wiele pionowo rozwiniętych liści od 30 do 100 cm wysokości.
- Liście
- jasnozielone, wyrastają lejkowato zebrane w rozetki na poziomym kłączu. Ogonek liściowy krótki żółtawy lub czerwonawy, z plewiastymi łuskami. Blaszki podwójnie lub potrójnie pierzaste, krótkoogonkowe, o zarysie długolancetowatym. Odcinki pierwszego rzędu przeważnie skrętoległe po obu stronach mają do 30 do 60 równowąskich odcinków drugiego rzędu od pierzastodzielnych do piłkowanych. Nasada blaszki często niesymetryczna: najniższy średni odcinek większy i równoległy do osadki. Liście zarodnikowe nie różnią się od liści płonnych.
- Zarodniki
- kupki zarodni koliste, pokryte szybko opadającą zawijką szczątkową, ułożone na dolnej stronie odcinków w dwóch rzędach wzdłuż nerwu głównego. Zarodniki dojrzewają :lipiec – wrzesień.
- Korzenie
- kłącza
- Biotop
- wilgotne i cieniste lasy .
- Wymagania
- lubi gleby kwaśne i wilgotne o małej zawartości wapnia.
- Cechy szczególne
- Roślina o urozmaiconych formach, która w stanie dojrzewania jest łatwa do rozpoznania od wietlicy samiczej: różni się tym, że ma kuliste kupki zarodni i szybko opadającą szczątkową zawijkę.
[edytuj] Występowanie
Występuje w piętrze leśnym regla dolnego a szczególnie w kosodrzewinie oraz na niżu w zespole kwaśnej buczyny.W Polsce, głównie w północnej części kraju Sudetach i Karpatach