Teignmouth
Z Wikipedii
| Teignmouth | |
| Państwo |  Wielka Brytania |
| hrabstwo | Devon |
| Położenie | 50° 33' N 3° 29' W |
| Ludność • liczba ludności |
15,116 (dane za rok 2001) |
| Nr kierunkowy | 01626 |
| Kod pocztowy | TQ14 |
| Miasta partnerskie | Perros-Guirec |
|
Położenie na mapie kraju
  Teignmouth
|
|
Teignmouth (IPA: [ˈtɪnmʊθ]) – miasto położone na północnym brzegu estuarium rzeki Teign w południowym Devon, w Anglii. W XVIII wieku zmieniło się z małego portu rybackiego w znaną miejscowość wypoczynkową, aby rozwijać się dalej po otwarciu linii kolejowej South Devon Railway 30 maja 1846.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Zachodnia część miasta (poza pubem Jolly'ego Sailora) została zniszczona przez pożar podczas krótkotrwałej inwazji wojsk francuskich w roku 1690, zresztą ostatniej w historii inwazji na Anglię (jednak nie ostatnią na Wielką Brytanię - w 1797 Francuzi zaatakowali Carreg Gwastad w walijskim hrabstwie Pembrokeshire). French Street, wraz ze znajdującym się tam muzeum, jest pamiątką po tamtych wydarzeniach.
[edytuj] Transport
[edytuj] Port
Port, istniejący od 13 wieku, jest ciągle aktywny; głównie handluje się tu gliną, drewnem oraz różnego rodzaju ziarnem, jest to także przystań dla wielu jachtów oraz żaglówek. Stąd wysłano pochodzący z kamieniołomów koło Haytor granit do budowy London Bridge; płynął on kanałem Stover i rzeką Teign aż do portu w New Quay, zbudowanego właśnie dla handlu granitem w latach 1821-1825. Image:Teignmouthquay1.jpg|thumb|The New Quay at Teignmouth in 1827 with a large crane and blocks of cut granite ready for transhipment.]]
Old Quay zostało sprzedane George'owi Hennetowi w roku 1850 i stało się centrum jego sieci handlowej. Rok wcześniej Old Quay zostało włączone do South Devon Railway.
[edytuj] Shaldon Bridge
Oryginalny most, podparty 34 drewnianymi łukami i mierzący 1671 stóp (ok. 550 m) został otwarty 8 czerwca 1827 roku. Most Shaldon lub Teignmouth nad ujściem Teign, prowadzący do Shaldon i Torquay, był w owych czasach najdłuższym mostem drewnianym w Anglii. Po jego dwukrotnym częściowym zapadnięciu się (w 1838 i 1893) został całkowicie odbudowany w roku 1931. Rada hrabstwa Devon wykupiła most od Shaldon Bridge Company dnia 28 października 1948 za sumę 90 tysięcy funtów i zniosła opłaty za przejazd.
Most spinający brzegi Teign istniał już za czasów rzymskich i podczas budowy Shaldon Bridge drewno pochodzące z dawnej konstrukcji zostało użyte do zrobienia stołu, który stanął w Lindridge House. Niestety został on zniszczony w pożarze, który wybuchł w budynku tuż przed jego przekwalifikowaniem na hotel w latach 60.
[edytuj] Kolej
Stacja kolejowa w Teignmouth położona jest niedaleko centrum miasta; obsługuje połączenia z większością stacji w Devon, a nawet z Londynem.
Linia zbudowana przez Isambard Kingdom Brunel biegnie na kilkumilowym odcinku od opactwa Newton do Dawlish przez kamienisty pas wybrzeża pomiędzy morzem a wybrzeżem klifowym, kończy się zaś w Exeter. Część tej linii była oryginalnie przystosowana do kolei szerokotorowej (rozstaw osi 7 stóp i 1/4 cala); kolej ta pracowała systemem atmosferycznym, w którym para pompowana w regularnych odstępach czasu wytwarzała ciąg powietrza. Mechanizm ten jednak okazał się nieskuteczny i powrócono do normalnego napędzania parowego.
Odcinek między Teignmouth a Dawlish jest najdroższym w utrzymaniu fragmentem brytyjskiej sieci kolejowej. Great Western Railway opracował czterokrotnie dłuższą trasę biegnącą w głębi lądu, lecz rozpoczęcie II wojny światowej nie pozwoliło na zrealizowanie tego projektu.
[edytuj] Geografia
Połączenie z Shaldon, wsią położoną na przeciwległym brzegu, możliwe jest dzięki przeprawie promem przy samym ujściu bądź za pomocą mostu, leżącego trochę bardziej w górę rzeki.
W okolicy portu leży wyspa Salty, powstała w trakcie prac pogłębiających. Sieci na łososie są wciąż używane przez miejscowych, przede wszystkim w pobliżu Shaldon Bridge.
Kawał czerwonego piaskowca, zwany Ness (ang. cypel) jest najlepiej rozpoznawalnym symbolem miasta od strony morza.
Miastem partnerskim Teignmouth jest francuskie miasto Perros-Guirec.
[edytuj] Turystyka
Mimo znacznego spadku znaczenia turystyki w Teignmouth od czasów swej największej świetności w XVIII wieku, miasto wciąż przyjmuje dość dużą liczbę turystów, głównie zainteresowanych wypoczynkiem na plaży oraz zwiedzaniem okolicznego molo.
[edytuj] Ludzie w historii miasta
- Poeta John Keats spędził tu kilka tygodni, podczas których ukończył swój poemat "Endymion".
- Wszyscy członkowie Muse pochodzą z Teignmouth.
- Charles Babbage (26 grudnia 1791 - 18 października 1871), znany angielski mamematyk, filozof analityczny, inżynier i naukowiec zajmujący się ideą programowalnego komputera, mieszkał tu przez kilka lat.
- Donald Crowhurst, biorący udział w konkursie "Sunday Times Golden Globe Race", wyruszył z Teignmouth w skazaną na niepowodzenie podróż dookoła świata trimaranem o nazwie Teignmouth Electron, nadanej na cześć miasta i jego kompanii elektronicznej.
- Patrick Wolf napisał piosenkę o tytule "Teignmouth", która trafiła na jego album Wind in the Wires.
- John Shore, Pierwszy Baron Teignmouth (5 października 1751 - 14 lutego 1834) był brytyjskim politykiem służącym w latach 1793 - 97 w Indiach jako gubernator generalny.
