Samoklęski (województwo podkarpackie)

Z Wikipedii


Samoklęski
Województwo	podkarpackie
Powiat	jasielski
Gmina	Osiek Jasielski
Sołtys	Adam Kudłaty
Położenie	49° 36' N 21° 28' E
Strefa numeracyjna (do 2005)	13
Kod pocztowy	38-223 Osiek Jasielski
Tablice rejestracyjne	RJS
Położenie wsi [Mapa\|220px\|Położenie wsi]
Położenie na mapie Polski Samoklęski
Strona Szkoły Podstawowej Integracyjnej w Samoklęskach Strona internetowa wsi

Samoklęski – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim, w gminie Osiek Jasielski.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie krośnieńskim.

Zobacz też: Samoklęski, Samoklęski Duże, Samoklęski Małe

[edytuj] Położenie i historia Samoklęsk

Samoklęski (290-300 m), wieś położona u pn.-zach. podnóży występu (436 m), należącego do wzgórza Bucznik. Początkami sięga XII/XIII w. Była wsią książęcą do 1332 r., nadaną wieczyście przez Władysława Łokietka Pietrowi Petkow, później należała do Sulimów. Zwano ją kiedyś Sowoklęski. Ciekawą dyskusję budziła nazwa wsi Samoklęski (dawniej Sowoklęski lub Sowie Klęski. Historyk F.Bujak uważał ją za nazwę mieszkańców (przezwisko), językoznawca Zierhoffer tłumaczył pierwotną nazwę miejscem, gdzie kląskają sowy, zaś nazwę Samoklęski wtórną adideacją. O pobycie tu możnowładzców świadczy to, że w 1487 urodził się w Samoklęskach bp. Piotr Gamrat, herbu Sulima. Ród rycerski Gamratów należał do wielkich posiadaczy majątków. Pan Hermolaus Jordan przywiózł do Samoklęsk porwaną z rodzinnego Dębowca w 1629 r. pannę Eufrozynę Mniszchównę, córkę wojewody sandomierskiego, siostrę Maryny, carycy moskiewskiej. Ponieważ porwana nie zapomniała wziąć ze sobą srebra i garderoby, przeto sąd na skargę rodziny skazał ją na utratę połowy posagu.

W Samoklęskach gościł podobno u Jadwigi i Jerzego Mniszchów car Dymitr Samozwaniec prosząc o rękę ich córki Maryny. Tu w czasie Konfederacji barskiej rozegrała się jedna z bitew przeciw rosyjskim wojskom gen.Iwana Drewicza.

Kościół i dawna karczma pochodzą z XIX w., z XVI w. natomiast datują się nikłe resztki ruin stojącego na pagórku dworu obronnego.

W rejonie wsi znajduje się źródło wody mineralnej.