Rem Koolhaas

Z Wikipedii

Rem Koolhaas

Rem Koolhaas (ur. 17 listopada 1944 w Rotterdamie) - holenderski architekt i publicysta, laureat Nagrody Pritzkera z 2000 r. i Nagrody Miesa van der Rohe z 2005

Koolhaas, syn pisarza i krytyka filmowego Antona Koolhaasa, spędził część dzieciństwa w Indonezji. Po prowrocie do Holandii pracował jako autor scenariuszy i dziennikarz. W latach 1968-1972 studiował na Architectural Association School of Architecture w Londynie. Zasłynął wpierw swoimi publikacjami, realizować swoje pomysły zaczął stosunkowo późno. Od 1975 prowadzi biuro OMA (Office for Metropolitan Architecture) w Rotterdamie. Jest jednym z najbardziej wpływowych architektów współczesnych, zarówno poprzez swoją architekturę, jak przede wszystkim poprzez głoszone teorie. W końcu lat 80. XX w. Koolhaas był zaliczany do głównych przedstawicieli dekonstruktywizmu. Eklektyczny i różnorodny styl Koolhaasa nawiązuje dziś często do dzieł wielkich modernistów, lecz traktuje je przewrotnie, jako element gry formalnej. Jego budynki najczęściej posiadają rygorystyczny, lecz bardzo daleki od banału schemat funkcjonalny, na przykład poszczególne funkcje piętrzone są wieżowo.

Koolhaas jest profesorem na Uniwersytecie Harvarda.

[edytuj] Wybrane dzieła:

R. Koolhaas:
Casa da musica w Porto

Nederlands Danstheather (Holenderski Teatr Tańca), Haga, 1980-1987
budynek przy Checkpoint Charlie w Berlinie, 1988
centrum kongresowe Grand Palais w Lille, Francja, 1988
projekt ZKM w Karlsruhe, 1989 (niezrealizowany)
przystanek autobusowy w Groningen, 1990
Kunsthal w Rotterdamie, 1992
Educatorium, w Utrechcie 1993-1997
Ambasada Holandii w Berlinie, 2002
Muzeum Guggenheima w Las Vegas
Wnetrze sklepu Prady, w Nowym Jorku
Biblioteka w Seattle, 2004
kompleks wielofunkcyjny De Rotterdam na Kop van Zuid w Rotterdamie, realizacja 2009