Rdest wężownik

Z Wikipedii

Rdest wężownik
Systematyka wg Reveala
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Rodzina	rdestowate
Rodzaj	rdest
Gatunek	rdest wężownik
Nazwa systematyczna
Polygonum bistorta L.
Synonimy
Persicaria bistorta
Galeria zdjęć i grafik

Rdest wężownik (Polygonum bistorta) – gatunek byliny z rodziny rdestowatych. Występuje w Europie i Azji, zawleczony i zadomowiony w Ameryce Północnej. W Polsce rośnie na zachodzie kraju, rzadko na południowym wschodzie. Roślina pospolita.

Spis treści 1 Charakterystyka 2 Zastosowanie 3 Odmiany 4 Przypisy 5 Bibliografia

[edytuj] Charakterystyka

Pokrój

Z rozety liści wyrasta pojedyncza, słabo ulistniona łodyga. Tworzy kępy, a w dogodnych warunkach duże skupiska.

Łodyga

Pojedyncza, wzniesiona, osiąga wysokość 20-80(100) cm. Kłącze krótkie, grube, wężowato powyginane (stąd gatunkowa nazwa rośliny).

Liście

Odziomkowe jajowatolancetowate, zaostrzone, długoogonkowe, od spodu szarozielone, z wierzchu ciemnozielone, o falistym brzegu, osiągają długość do 15 cm. Łodygowe siedzące, wąskolancetowate, o sercowatej podstawie.

Kwiaty

Zebrane w gęsty, walcowaty kłos długości 3-7 cm, osadzony na szczycie łodygi. Kwiaty długości 4-5 mm. Okwiat bladoróżowy do różowego, złożony z 5 listków. Słupek z 3 wolnymi szyjkami, 8 pręcików z fioletowymi pylnikami. Kwiaty przedprątne, owadopylne. Rozwijają się stopniowo, od dołu kłosa ku górze. Nektaria znajdują się u nasady pręcików. Kwitnie od maja do lipca.

Owoce

Trójkanciasty, błyszczący orzeszek otoczony rozrośniętymi listkami okwiatu.

Biotop, wymagania

Wilgotne łąki o wysokim poziomie wód gruntowych, brzegi zbiorników wodnych, podmokłe polany. W Tatrach występuje aż po piętro alpejskie. Na łąkach jest chwastem. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Calthion ^[1].

[edytuj] Zastosowanie

• Roślina lecznicza – zazwyczaj stosowany w mieszankach ziołowych
  • Surowiec zielarski: kłącze wężownika (Rhizoma Bistortae), zawiera garbniki (16-21,5%), kwasy fenolowe, leukocyjanidynę, węglowodany, sole mineralne.
  • Działanie: stosowany do płukania jamy ustnej i gardła przy zapaleniu śluzówek, anginie i pleśniawkach, ponadto w nieżyt żołądka|nieżytach żołądka, działa przeciwbiegunkowo.
  • Zbiór i suszenie: kłącza wykopuje się jesienią, starannie płucze usuwając drobne korzonki, kroi na kilkucentymetrowe plastry i suszy w temperaturze 40°C.
• Roślina ozdobna – jest ozdobą wilgotnych parków i rabat.

[edytuj] Odmiany

• 'Superba' – odmiana o dużych kwiatach

Przypisy

[edytuj] Bibliografia