Przywra krwi
Z Wikipedii
| Przywra krwi | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | płazińce |
| Gromada | przywry wnętrzniaki |
| Rząd | Stringeiformes |
| Rodzina | Schistosomatidae |
| Rodzaj | Schistosoma |
| Gatunek | Przywra krwi |
| Nazwa systematyczna | |
| Schistosoma haematobium | |
| (Bilharz, 1852) | |
Przywra krwi (Schistosoma haematobium) - pasożytnicza przywra. Wywołuje chorobę zwaną schistosomatozą lub bilharcjozą. W organizmie człowieka żyje w naczyniach krwionośnych i żywi się krwią. Postać dorosła może żyć nawet do kilkunastu lat.
- Wymiary i dymorfizm płciowy
- Dymorfizm płciowy jest wyraźny, samce są większe, szersze i krótsze od samic i różnią się pokrojem ciała - mają bruzdę, do której wchodzi samica. Samce osiągają długość 10-15 mm i szerokość 1 mm, a samice długość 15-20 mm i szerokość 0,3 mm.
- Występowanie
- Północna Afryka, Bliski Wschód, Indie, Australia. Wolnożyjące stadia larwalne żyją w środowisku wodnym.
- Żywiciele
- Żywicielem pośrednim jest ślimak z rodziny Bulinidae, żywicielem ostatecznym jest człowiek lub małpa.
- Cykl życiowy
- Pierwszym stadium rozwoju jest miracidium. Larwa ta żyje ok. 48 godzin. W tym czasie wnika do organizmu ślimaka. Tam przekształca się w sporocystę. Sporocysta rozmnaża się partenogenetycznie dając drugie pokolenie sporocyst, a następnie cerkarie, które opuszczają ciało ślimaka i wwiercają się w skórę żywiciela ostatecznego. Wędrują z krwią do płuc, potem do serca a na koniec do dużego obiegu krwi. Tam osiągają dojrzałość. Po kopulacji samice wędrują do naczyń włosowatych pęcherza moczowego i tam składają jaja. Jaja posiadają kolec, dzięki któremu dostają się do wnętrza pęcherza moczowego, a potem z moczem do wody, gdzie wykluwa się z nich miracidium.
[edytuj] Bibliografia
- Parazytologia i akroentomologia medyczna. Antoni Deryło (red.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, ss. 173-177. ISBN 83-01-13804-1.
