Pomnik Mikołaja Kopernika w Warszawie
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°14'17" N 21°1'04" E
Pomnik Mikołaja Kopernika w Warszawie - dłuta duńskiego rzeźbiarza Bertela Thorvaldsena, wykonany w 1822. Ufundowany przez księdza Stanisława Staszica, odsłonięty został 11 maja 1830 przez Juliana Ursyna Niemcewicza. Stanął przed Pałacem Staszica w Warszawie, ówczesną siedzibą Towarzystwa Przyjaciół Nauk. 2,8 metrowa brązowa rzeźba przedstawia Mikołaja Kopernika ze sferą armilarną w lewej dłoni. Po obu stronach cokołu są wyryte i złocone napisy: z lewej strony po łacinie Nicolao Copernico Grata Patria (Mikołajowi Kopernikowi Wdzięczna Ojczyzna), z prawej strony Mikołajowi Kopernikowi Rodacy.
W czasie II wojny światowej Niemcy zasłonili tę tablicę, inskrypcją w języku niemieckim. 11 lutego 1942 Maciej Aleksy Dawidowski z Organizacji Małego Sabotażu "Wawer" oderwał płytę niemiecką. W 1944 przeznaczony na złom i wywieziony do Nysy. Ocalał przed przetopieniem. Wierne kopie tego pomnika znajdują się w Montrealu i Chicago.
Pod koniec maja 2007, z kilkumiesięcznym opóźnieniem, na placyku wokół pomnika został umieszczony model Układu Słonecznego uwieczniony w De revolutionibus orbium coelestium. W nawierzchni wyłożonej ukraińskim czerwonym granitem wanga orbity zostały zaznaczone jaśniejszym kamieniem pochodzącym z Chin, a na nich umieszczono planety odlane z brązu w Odlewni Metali Nieżelaznych na ul. Spokojnej w Warszawie. Autorem projektu jest rzeźbiarz Antoni Grabowski, a początkowo matowe planety mają z czasem zostać wypolerowane stopami przechodniów. Wszystkie planety zamocowane są na 40 cm kotwach, a każda planet opatrzona jest znakiem autora "Antoni"[1].
[edytuj] Źródła
- ↑ Dariusz Bartoszewicz, Ruszyli Słońce, ruszyli Ziemię. Gazeta Wyborcza - Gazeta Stołeczna, czwartek, 31 maja 2007