Max Décugis

Z Wikipedii

Maxime Omer Décugis (ur. 24 września 1882 w Paryżu, zm. 6 września 1978), tenisista francuski, zwycięzca Wimbledonu w grze podwójnej, mistrz olimpijski w grze mieszanej.

Pierwszy liczący się w światowym tenisie Francuz, poprzednik słynnych muszkieterów, wygrał osiem razy mistrzostwa Francji w grze pojedynczej. Turniej ten, obecnie zaliczany do imprez wielkoszlemowych, w czasach sukcesów Décugisa nie miał charakteru międzynarodowego. Décugis triumfował także czternaście razy w deblu oraz siedem razy w mikście, szczególnie silną parę tworzył z Maurice Germotem. Znany był z dynamiki na korcie. Gry w tenisa nauczył się w czasie nauki w Anglii, wysoko cenił go m.in. Anglik Laurie Doherty, który określił Francuza mianem "najbardziej obiecującego młodego gracza na świecie".

W 1911 jako pierwszy Francuz doszedł do ćwierćfinału na Wimbledonie. W tym samym roku z Andre Gobertem wygrał Wimbledon w deblu, pokonując w finale obrońców tytułu Josiaha Ritchie i Tony Wildinga 9:7, 5:7, 6:3, 2:6, 6:2. Rok później para Décugis i Gobert nie sprostała w finale (challenge round) Charlesowi Dixonowi i Herbertowi Roperowi Barrettowi 6:3, 3:6, 4:6, 5:7. Sam Décugis w grze pojedynczej powtórzył w 1912 wynik z ubiegłego roku, dochodząc do ćwierćfinału.

W rywalizacji olimpijskiej mógł się pochwalić trzema medalami. Na igrzyskach w Paryżu w 1900 zdobył srebro w deblu w parze z Amerykaninem Basilem Spaldingiem de Garmendia (w finale ulegając braciom Lauriemu i Reggiemu Dohertym). Brązowy medal w deblu zdobył na olimpiadzie w Antwerpii w 1920, partnerując Pierre Albarranowi (także znanemu brydżyście). Na tej samej olimpiadzie został mistrzem olimpijskim w grze mieszanej, razem ze słynną Suzanne Lenglen. Ponadto wygrał grę pojedynczą i podwójną (z Maurice Germotem) na nieoficjalnych igrzyskach w Atenach w 1906, zorganizowanych na dziesięciolecie pierwszej nowożytnej olimpiady.

W 1904 debiutował w reprezentacji Francji w Pucharze Davisa. Występował w tych rozgrywkach także w 1905, 1912, 1913, 1914 i 1919. Reprezentacja Francji nie odnosiła w tym czasie większych sukcesów. Łączny bilans występów Décugisa to 6 zwycięstw i 9 porażek.

Osiągnięcia w najważniejszych turniejach:

Wimbledon
- gra podwójna - wygrana 1911, finał 1912 (oba z Andre Gobertem)
narodowe mistrzostwa Francji (obecne French Open)
- gra pojedyncza - wygrane 1903, 1904, 1907, 1908, 1909, 1912, 1913, 1914, finały 1920, 1923
- gra podwójna - wygrane 1902, 1903, 1904, 1905, 1906, 1907, 1908, 1909, 1910, 1911, 1912, 1913, 1914, 1920
- gra mieszana - wygrane 1904, 1905, 1906, 1908, 1909, 1914, 1920
igrzyska olimpijskie w Paryżu, 1900
- gra podwójna - 2. miejsce (z Basilem Spaldingiem de Garmendia)
igrzyska olimpijskie w Antwerpii, 1920
- gra podwójna - 3. miejsce (z Pierre Albarranem)
- gra mieszana - 1. miejsce (z Suzanne Lenglen)

Źródła:

Zbigniew Dutkowski, T - jak tenis, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1979
Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978