Manul
Z Wikipedii
Manul | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | drapieżne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | kotowate | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzaj | Otocolobus | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | manul | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Otocolobus manul | |||||||||||||||||||||||||||||
Pallas, 1776 | |||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka w Wikispecies | |||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Manul (Otocolobus manul, syn. Felis manul) – mały drapieżnik należący do podrodziny Felinae - koty małe. Pojawił się przed około 2 milionami lat.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
Manul rozprzestrzeniony jest na obszarach Azji Środkowej, od Zakaukazia i wschodniego wybrzeża M. Kaspijskiego, przez Turcję, Uzbekistan i Kazachstan po Tybet, Ałtaj, Mongolię i Syczuan w Chinach. Na południe jego zasięg obejmuje Iran, Afganistan i Pakistan. Środowisko życia to stepy, skaliste pustynie, równiny i pozbawione drzew obszary górskie. Można go spotkać do 4500 m n.p.m. Na większości obszaru swego występowania jest chroniony.
[edytuj] Pokarm
Głównym składnikiem diety są szczekuszki, drobne gryzonie i ptaki.
[edytuj] Wygląd
Szata długa i gęsta, po stronie brzusznej blisko dwa razy dłuższa niż na grzbiecie
Maść szarawa do rudej, z niewyraźnymi ciemnymi pasami na łapach i ogonie oraz znaczeniami na głowie
Nieco dłuższy niż kot domowy, ma krótkie i masywne nogi, krótką, szeroką głowę z małymi, zaokrąglonymi uszami. Angielska nazwa tego kota,"Pallas Cat", pochodzi od nazwiska niemieckiego przyrodnika Petera Pallasa, który pierwszy opisał ten gatunek. Przez dłuższy czas zaliczano go do rodzaju Felis - sądzi się, że jest blisko spokrewniony ze żbikiem (F. silvestris). Jednak z powodu pewnych różnic w budowie czaszki oraz, wyjątkowej u małych kotów, okrągłej źrenicy, stworzono dla niego odrębny rodzaj Otocolobus.
Długość całkowita: 50-65 cm Długość ogona: 21-31 cm Waga: 2,5 - 3,5 kg
[edytuj] Rozmnażanie
Samica osiąga dojrzałość płciową po pierwszym roku życia
Ciąża trwa 66 - 75 dni
Przeciętny miot to 3-4 młode, zdarzają się mioty po 6
[edytuj] Tryb życia
Manul prowadzi nocny tryb życia, za dnia ukrywa się w norach innych zwierząt, małych jaskiniach i rozpadlinach skalnych. Są to koty skryte i samotnicze, rewiry samców zajmują obszar ok. czterech kilometrów kwadratowych.
[edytuj] Podgatunki
Obecnie wyróżnia się trzy podgatunki manula:
F. (O.) m. manul - Mongolia
F. (O.) m. ferrunginea - Turcja, Afganistan i Iran
F. (O.) m. nigripectus - Tybet i Kaszmir
[edytuj] Inne
Długość życia do 12 lat
Manul znany jest ze sprawności z jaką wspina się po stromych skałach
Dużą rolę w porozumiewaniu się między osobnikami odgrywa ocieranie