Maciej Jakubowski

Z Wikipedii

Maciej Leon Jakubowski (ur. 2 marca 1837 w Krakowie, zm. 14 grudnia 1915 w Krakowie), lekarz polski, rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego, Honorowy Obywatel Miasta Krakowa.

W 1861 studiował na wydziale Lekarskim UJ, następnie w Wiedniu, Pradze i Paryżu. Jako pierwszy w Polsce lekarz habilitował się z pediatrii w 1864, w tym samym roku będąc współtwórcą pierwszej w Polsce Kliniki Pediatrycznej UJ. W latach 1873-1907 wykładał jako profesor, w 1889 pełnił funkcję dziekana Wydziału Lekarskiego, w roku akademickim 1900-1901 rektor UJ. Był współzałożycielem i prezesem Krakowskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego; po przeobrażeniu się tej instytucji w Akademię Umiejętności został - wobec ograniczonej statutowo liczby członków zwyczajnych - członkiem nadzwyczajnym Akademii (podobnie jak pozostali członkowie Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, których nie wybrano w poczet członków zwyczajnych Akademii Umiejętności; wraz ze śmiercią Jakubowskiego wygasła kategoria członków nadzwyczajnych Akademii).

W latach 1875-1887 radny miasta Krakowa. 6 lutego 1908 zaliczony w poczet Honorowych Obywateli Krakowa.

W 1872 przy pomocy Marceliny Czartoryskiej założył w Krakowie Towarzystwo Opieki Szpitalnej dla Dzieci, w 1876 z pomocą wspomnianego towarzystwa założył Szpital św. Ludwika dla dzieci przy ulicy Strzeleckiej, dwa lata później w 1878 jego filię w Rabce pod nazwą Kolonia Lecznicza św. Józefa.

Jako jeden z pierwszych klinicystów w Europie wprowadził w 1894 i upowszechnił seroterapię w błonicy. Był zwolennikiem medycyny zapobiegawczej i leczenia balneologicznego u dzieci. Uważany za twórcę polskiej szkoły pediatrycznej. Współpracownik "Przeglądu Lekarskiego", autor ponad 20 prac naukowych.

Odznaczony austriackim Orderem Żelaznej Korony, pochowany na Cmentarzu Rakowickim.