Leon Kieres

Z Wikipedii

Leon Kieres

Data i miejsce urodzenia	26 maja 1948 Kolonia Zielona
senator VII kadencji
Okres urzędowania	od 5 listopada 2007
Przynależność polityczna	bezpartyjny w klubie Platforma Obywatelska

Marzec 2007

Leon Kieres (ur. 26 maja 1948 w Kolonii Zielonej, obecnie w województwie podlaskim) – polski prawnik, samorządowiec, były prezes Instytutu Pamięci Narodowej w latach 2000-2005 i przewodniczący sejmiku dolnośląskiego, senator IV i VII kadencji.

Szkołę podstawową oraz średnią ukończył w Koszalinie, gdzie zdał również egzamin maturalny. Od 1966 studiował na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie 20 czerwca 1970 uzyskał tytuł magistra. Następnie rozpoczął studia doktoranckie, które zakończył obroną rozprawy doktorskiej w 1975. W 1985 otrzymał stopień doktora habilitowanego.

Od 1 października 1970 do 31 sierpnia 1971 pracował jako młodszy bibliotekarz w Bibliotece Uniwersytetu Wrocławskiego. Następnie został zatrudniony na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Wrocławskiego w Instytucie Nauk Administracyjnych w charakterze asystenta (od października 1971), adiunkta (od października 1976), docenta (od stycznia 1986), profesora nadzwyczajnego (od czerwca 1991). Decyzją z dnia 22 października 1996 Prezydent RP przyznał mu tytuł profesora nauk prawnych.

W latach 1980-2000 należał do NSZZ Solidarność. Brał udział w I Zjeździe "Solidarności" w Gdańsku w charakterze doradcy delegacji regionu Dolny Śląsk. Pełnił również funkcję eksperta prawnego Zarządu Regionu oraz sekretarza komisji zakładowej związku na Uniwersytecie Wrocławskim. Był także ekspertem tajnej Komisji Krajowej związku.

W 1990 i 1994 uzyskiwał mandat radnego Wrocławia. Będąc przedstawicielem rady miejskiej w sejmiku samorządowym, pełnił funkcję przewodniczącego prezydium. Podczas działalności samorządowej był także delegatem do Krajowego Sejmiku Samorządu Terytorialnego i członkiem prezydium, a także członkiem Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. W 1994 został powołany do Rady ds. Samorządu Terytorialnego przy Prezydencie RP. W 1998 został wybrany w pierwszych powszechnych wyborach na radnego sejmiku dolnośląskiego.

W latach 1992-2004 reprezentował Polskę w Kongresie Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy. W 1995 został wybrany wiceprzewodniczącym Izby Regionów Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy. Z ramienia Kongresu w roku 1997 był obserwatorem wyborów samorządowych w Chorwacji oraz wyborów municypalnych w Bośni i Hercegowinie w 1998.

W trakcie powodzi z lata 1997 we Wrocławiu brał udział w akcjach zarządzania kryzysowego i organizowania pomocy. W tym samym roku został wybrany senatorem IV kadencji z województwa wrocławskiego. W Senacie był wiceprzewodniczącym Komisji Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej oraz członkiem Komisji Spraw Zagranicznych i Integracji Europejskiej.

8 czerwca 2000 Sejm wybrał go na stanowisko prezesa Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. 30 czerwca 2000 złożył ślubowanie, rozpoczynając tym samym urzędowanie. Zorganizował od podstaw centralę IPN oraz 11 oddziałów terenowych, inaugurując pracę trzech pionów merytorycznych: archiwalnego, prokuratorskiego i edukacyjnego. W trakcie urzędowania prowadził sprawę wyjaśnienia okoliczności pogromu w Jedwabnem oraz rozpoczęcia polskiego śledztwa w sprawie zbrodni w Katyniu.

Na początku 2005 "Gazeta Wyborcza" artykułem pod tytułem Ubecka lista krąży po Polsce ogłosiła w sposób sensacyjny fakt wyniesienia z IPN jawnej listy katalogowej osób z archiwalnego zasobu warszawskiego IPN przez ówczesnego dziennikarza "Rzeczpospolitej" Bronisława Wildsteina. 18 lutego 2005 Leon Kieres jako prezes IPN złożył przed Sejmem wyjaśnienia dotyczące okoliczności wyniesienia listy i sytuacji z tym związanej. Posłowie zaakceptowali przedłożoną informację 385 głosami za, 19 przeciw i 15 wstrzymującymi się.

Po upływie kadencji 30 czerwca 2005 kierował pracami IPN do momentu złożenia w dniu 29 grudnia 2005 ślubowania przed Sejmem przez nowego prezesa Janusza Kurtykę.

Jesienią 2006 zdecydował się na start w wyborach samorządowych do sejmiku dolnośląskiego z pierwszej pozycji na liście Platformy Obywatelskiej w okręgu podwrocławskim. W wyborach tych został wybrany radnym sejmiku, uzyskując najlepszy wynik w okręgu. 29 listopada 2006 na swoim pierwszym posiedzeniu sejmik wybrał (29 głosami za, przy 4 głosach wstrzymujących) Leona Kieresa swoim przewodniczącym.

W wyborach parlamentarnych w 2007 z listy PO po raz drugi uzyskał mandat senatorski, otrzymując 259 453 głosy – najwięcej w okręgu wrocławskim. W Senacie objął funkcję przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych.

W trakcie swojej działalności publicznej i naukowej był wielokrotnie odznaczany: w 1996 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za czynny udział w reformowaniu struktur państwa, w 1998 papieskim Orderem św. Sylwestra, w 2002 Medalem św. Jerzego przyznawanym przez redakcję "Tygodnika Powszechnego". W styczniu 2004 z rąk Józefa Życińskiego – metropolity lubelskiego otrzymał Medal Lumen Mundi. W marcu 2004 "Gazeta Prawna" przyznała prezesowi IPN nagrodę Złoty Paragraf i tytuł Prawnika Roku 2003. Podczas inauguracji Jubileuszowego Roku Akademickiego 2004/2005 na Politechnice Gdańskiej otrzymał tytuł doktora honoris causa tejże uczelni. Na początku 2005 odebrał – razem z ostatnim prezydentem RP na wychodźstwie Ryszardem Kaczorowskim – tytuł Człowieka Roku 2004 przyznany przez Stowarzyszenie Gmin i Powiatów Małopolski oraz Federację Regionalnych Związków Gmin i Powiatów RP.