Klemens VII (papież)

Z Wikipedii

Klemens VII

Imię łacińskie	Clemens PP. VII
Data wyboru	19 listopada 1524
Imię i nazwisko	Giulio di Giuliano de' Medici
Urodzony	26 maja 1478 Florencja, Włochy
Zmarł	25 września 1534 Rzym, Włochy

Klemens VII, właśc. Giulio de Medici (ur. 26 maja 1478 we Florencji, zm. 25 września 1534 w Watykanie) - papież w latach 1523 - 1534. Jako brat Lorenza II Medyceusza, był wujem królowej Francji - Katarzyny Medycejskiej.

Od 1513 był kardynałem i arcybiskupem Florencji. Wybrany został po 19 listopada 1523 po długim (aż dwumiesięcznym) konklawe. W 1526 założył z Francją, Mediolanem, Wenecją i Florencją Ligę Świętą przeciw cesarzowi Karolowi V. Na lata jego pontyfikatu przypada wiele wydarzeń niepomyślnych nie tylko dla Kościoła rzymskiego - zagrożenie tureckie, spustoszenie Rzymu przez wojska cesarskie w 1527 (tzw. Sacco di Roma) i nowe podziały w łonie chrześcijaństwa. Kwestie sporne z Lutrem nie zostały rozstrzygnięte, a rządzona przez Henryka VIII Anglia oderwała się od Kościoła rzymskokatolickiego.

Po wydarzeniach roku 1527 papież został uwięziony przez żołnierzy cesarskich w zamku św. Anioła. Cesarz starał się nakłonić papieża do zwołania soboru powszechnego i reformy wewnętrznej Kościoła. Klemens VII jednak do końca się przed tym wzbraniał. W 1529 zawarł z Karolem V pokój w Barcelonie. Następnego roku cesarz zwołał zjazd stanów Rzeszy do Augsburga, na którym uchwalono reformacyjne Credo (tzw. Wyznanie Augsburskie, będące jednym z dokumentów założycielskich Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego).

Okres jego pontyfikatu jest negatywnie oceniany przez historyków Kościoła. Papież obawiał się koncyliaryzmu (a więc utraty własnej realnej władzy) i głównie z tego powodu odmawiał zdecydowanie zwołania soboru.

Grobowiec papieża znajduje sie w rzymskiej bazylice Santa Maria sopra Minerwa.