Katastrofa lotnicza w Mirosławcu

Z Wikipedii

Katastrofa lotnicza w Mirosławcu
Kraj:	Polska
Miejsce:	Mirosławiec
Data:	23 stycznia 2008
Godzina:	19:07
Ofiary śmiertelne:	20 osób
Rodzaj katastrofy:	katastrofa lotnicza

Katastrofa lotnicza samolotu Sił Powietrznych RP CASA C-295 M w 12 Bazie Lotniczej pod Mirosławcem miała miejsce 23 stycznia 2008 o godz. 19:07^[1].

Pod względem liczby zabitych jest to najpoważniejsza katastrofa lotnicza w Polsce od czasu katastrofy samolotu Ił-62M "Tadeusz Kościuszko" w 1987.^{[potrzebne źródło]}

Spis treści 1 Przebieg lotu 2 Akcja ratunkowa 3 Lista ofiar 4 Uczczenie pamięci ofiar 5 Sytuacja po katastrofie 6 Przyczyny katastrofy 7 Zobacz też 8 Linki zewnętrzne 9 Przypisy

[edytuj] Przebieg lotu

Samolot transportowy CASA C-295 o numerze bocznym 019 (wyprodukowany w lipcu 2007) spadł na obszar zalesiony 300 m od osi pasa lotniska w odległości około 800 m od pasa i zapalił się^[2]. Samolot leciał z Warszawy przez Powidz, Krzesiny do Mirosławca, następnie jeszcze miał lecieć do Świdwina i zakończyć lot w Krakowie. Samolotem lecieli wojskowi wracający z konferencji "Bezpieczeństwo Lotów".

Warszawa-Okęcie Powidz Poznań-Krzesiny Mirosławiec Świdwin Kraków-Balice Legenda start międzylądowania międzylądowania planowane port docelowy miejsce katastrofy

Według wstępnych ustaleń samolot rozbił się podczas drugiej próby lądowania w Mirosławcu, po tym, kiedy przy pierwszej próbie pilot zażądał od obsługi lotniska zwiększenia jasności lamp świecących wzdłuż pasa startowego.

Samolot po uderzeniu o ziemię rozpadł się na części i zapalił. Zginęli wszyscy znajdujący się na pokładzie. Szczątki samolotu zostały rozrzucone na dużej przestrzeni, m.in. statecznik pionowy znajdował się tuż obok toru kolejowego przebiegającego niespełna kilometr od południowo-wschodniego końca pasa^[3].

Była to pierwsza w historii katastrofa samolotu tego typu^[1].

[edytuj] Akcja ratunkowa

Akcją ratunkową bezpośrednio kierował zastępca Dowódcy 12 Bazy Lotniczej w Mirosławcu ppłk Zbigniew Wolewicz. W katastrofie zginęło 20 osób (16 pasażerów i 4 członków załogi)^[2].

[edytuj] Lista ofiar

Lp.	Stopień wojskowy	Imię i nazwisko	Pełniona funkcja i przydział służbowy
1	gen. bryg. pil.	Andrzej Andrzejewski	dowódca 1. Brygady Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie
2	płk pil.	Dariusz Maciąg	dowódca 21. Bazy Lotniczej w Świdwinie
3	płk pil.	Jerzy Piłat	dowódca 12. Bazy Lotniczej w Mirosławcu
4	ppłk pil.	Wojciech Maniewski	dowódca 40. Eskadry Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie
5	ppłk	Zbigniew Książek	zastępca dowódcy 22. Bazy Lotniczej w Malborku
6	ppłk	Dariusz Pawlak	szef sekcji techniki lotniczej 12. Bazy Lotniczej w Mirosławcu
7	ppłk pil.	Zdzisław Cieślik	szef szkolenia 1. Brygady Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie
8	mjr pil.	Robert Maj	szef sekcji 1. Brygady Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie
9	mjr	Mirosław Wilczyński	szef sekcji techniki lotniczej 1. Brygady Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie
10	mjr pil.	Grzegorz Jułga	dowódca klucza technicznego 8. Eskadry Lotnictwa Taktycznego
11	mjr pil.	Jarosław Haładus	szef sekcji techniki lotniczej 13. Eskadry Lotnictwa Transportowego (członek załogi)
12	mjr	Piotr Frilinger	szef sekcji techniki lotniczej 21. Bazy Lotniczej w Świdwinie
13	mjr	Krzysztof Smołucha	specjalista Oddziału Operacyjnego A3 Dowództwa Sił Powietrznych
14	kpt.	Karol Szmigiel	dowódca klucza technicznego 8. Eskadry Lotnictwa Taktycznego
15	kpt.	Paweł Zdunek	dowódca klucza Lotniczego 8. Eskadry Lotnictwa Taktycznego
16	kpt. pil.	Leszek Ziemski	inspektor bezpieczeństwa lotów, szef sekcji 40. Eskadry Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie
17	kpt.	Grzegorz Stepaniuk	szef sekcji techniki lotniczej 40. Eskadry Lotnictwa Taktycznego w Świdwinie
18	por. pil.	Robert Kuźma	starszy instruktor 13. Eskadry Lotnictwa Transportowego (dowódca załogi samolotu)
19	por. pil.	Michał Smyczyński	starszy pilot 13. Eskadry Lotnictwa Transportowego (II pilot - członek załogi)
20	sierż.	Janusz Adamczyk	technik pokładowy 13. Eskadry Lotnictwa Transportowego (członek załogi)

[edytuj] Uczczenie pamięci ofiar

W związku z wypadkiem prezydent Lech Kaczyński zarządził o wprowadzeniu w Polsce żałoby narodowej od godz. 19:00 24 stycznia do godz. 19:00 26 stycznia 2008^[4]. Premier Donald Tusk zaapelował aby 25 stycznia tego roku o godzinie 12:00 minutą ciszy uczczono zabitych w tej katastrofie.

Mszę św. żałobną w intencji za zmarłych w katastrofie odprawiono w Katedrze Polowej Wojska Polskiego 24 stycznia tego roku o godzinie 18:00. Przewodniczyli jej arcybiskup metropolita warszawski Kazimierz Nycz oraz biskup polowy Wojska Polskiego Tadeusz Płoski, a uczestniczyła w niej m.in. delegacja rządu i parlamentu z Donaldem Tuskiem i Bronisławem Komorowskim na czele oraz wojsko.

29 stycznia tego roku Prezydent RP Lech Kaczyński, na wniosek ministra obrony narodowej Bogdana Klicha, awansował pośmiertnie:^[5]

• gen. bryg. pil. Andrzeja Andrzejewskiego na generała dywizji,
• płk pil. Dariusza Maciąga na generała brygady,
• płk pil. Jerzego Janusza Piłata na generała brygady.

25 stycznia minister obrony narodowej decyzją Nr 130/Kadr mianował pośmiertnie na wyższe stopnie wojskowe pozostałych lotników poległych w katastrofie.^[6].

Kondolencje na ręce najwyższych władz w Polsce napłynęły m.in. z Niemiec, Rosji, Białorusi, Francji, Węgier, Estonii i Bułgarii oraz od szefów NATO i Komisji Europejskiej.

[edytuj] Sytuacja po katastrofie

Szef Ministerstwa Obrony Narodowej Bogdan Klich zapowiedział, że Ministerstwo wypłaci rodzinom ofiar odszkodowania pieniężne: 85 tys. zł dla bliskich majorów, 150 tys. zł dla bliskich generała Andrzeja Andrzejewskiego oraz 15 tys. zł dla rodzin każdej z ofiar. Obiecał też, że zachowają oni mieszkania służbowe i zapowiedział awanse dla wszystkich zmarłych żołnierzy. Ponadto rodziny ofiar dostaną renty rodzinne, a dzieciom ofiar zostaną przyznane specjalne stypendia^[7].

[edytuj] Przyczyny katastrofy

Komisja badająca przyczyny katastrofy odnalazła 24 stycznia 2008 po godzinie 12:00 tzw. czarną skrzynkę, z której zostaną pobrane odczyty o dokładnym przebiegu lotu.

Według doniesień prasowych z 10 lutego 2008, ustalono wstępnie, że najprawdopodobniej samolot uległ głębokiemu przepadnięciu, czyli nagłej utracie wysokości lotu, wskutek błędu pilota, manewrującego na małej wysokości o prędkości zbliżonej do minimalnej dla tego samolotu, podczas skrętu o za dużym nachyleniu, mającego naprowadzić samolot ponownie na oś drogi startowej, przy ponownym podejściu do lądowania^[8].

[edytuj] Zobacz też

• największe katastrofy i klęski żywiołowe w powojennej historii Polski
• kalendarium Wojska Polskiego 2008

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Dowództwa Sił Powietrznych RP

[edytuj] Przypisy

1. ↑ ^{1,0 1,1} Marcin Górka. Tragedia lotników. Gazeta Wyborcza. Piotr Nehring - red. prowadzący, Adam Michnik - red. naczelny. 24 stycznia, nr 20. 5632, 1. Agora SA, 2008. ISSN 0860-908X.
   Marcin Górka, Andrzej Kraśnicki Jr, Mirosławiec, Pap. "Tragedia lotników", Gazeta.pl, 24 stycznia 2008, aktualizacja 24 stycznia 2008 01:08 [dostęp 29 stycznia 2008].
2. ↑ ^{2,0 2,1} . met, cheko, leh, akj. "Premier: Zginęło 20 osób, w tym 4 członków załogi", Gazeta.pl, 23 stycznia 2008, aktualizacja 24 stycznia 2008 15:30 [dostęp 29 stycznia 2008].
3. ↑ fotografie i krótki film z miejsca katastrofy pokazano w TVN24 dwa dni po wypadku
4. ↑ Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 stycznia 2008 r. w sprawie wprowadzenia żałoby narodowej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2008 r. Nr 12, poz. 77).
5. ↑ Monitor Polski Nr 13 z 13.02.2008 r., poz. 127.
6. ↑ "Awanse dla tragicznie zmarłych lotników".
7. ↑ "Awanse dla zabitych, pomoc dla rodzin", Dziennik.pl, 24 stycznia 2008 17:00 [dostęp 29 stycznia 2008].
8. ↑ "CASA była za nisko i miała za małą moc silników?", Gazeta.pl, 10 lutego 2008. Link sprawdzony 2008-02-10.