Kamienne

Z Wikipedii

Współrzędne: 49°27'10" N 22°05'51" E49.4527778 22.0975 (Kamienne)


Kamienne
Województwo	podkarpackie
Powiat	sanocki
Gmina	Bukowsko
Powierzchnia	1,6 km²
Położenie	49° 27' 10'' N 22° 05' 51'' E
Wysokość	460-580 m n.p.m.
Liczba mieszkańców • liczba ludności	0
Położenie na mapie Polski Kamienne

Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Nieistniejąca wieś Kamienne (po prawej stronie drogi widoczny skrawek przycerkiewnego cmentarzyska oznaczony na mapie kołem z krzyżykiem, w głębi stajnia dla bydła oraz domek campingowy)

Położenie wsi na mapie z roku 1933 (znakiem topograficznym koła z krzyżem oznaczone jest położenie cerkiewki oraz cmentarza, miejsce to przybliżone jest na widocznym zdjęciu pod tabelą infoboxu)

Kamienne – nieistniejąca wieś na terenie gminy Bukowsko, w powiecie sanockim, województwie podkarpackim na Pogórzu Bukowskim. W obecnym obrębie geodezyjnym Kamienne znajdują się pola oraz las będący własnością osób prywatnych.

[edytuj] Historia

W latach 1340-1772 w ziemi sanockiej, województwo ruskie. W latach 1772-1852 cyrkuł leski, następnie sanocki. Od 1867 powiat sanocki, gmina Bukowsko w Galicji.

Wieś lokowana przez Mikołaja Herburta Odnowskiego około roku 1539. Od 1553, na prawie wołoskim. Wieś położona była wzdłuż wyniesienia ze szczytem 600 m. n.p.m., który przecinają liczne strumienie górskie z najważniejszym w tym miejscu potokiem Płonka, przy którym zlokalizowane były dwa młyny wodne. Wieś przecinała górska droga szutrowa prowadząca od rynku w Bukowsku do dworu w Płonnej. Parafia łacińska dla tej wsi znajdowała się w Bukowsku. Osada ta była niegdyś siedzibą kościoła filialnego należącego parafii w Płonnej. Pierwotna świątynia w Kamiennem pw. Najświętszej Marii Dziewicy pochodziła z roku 1672 i dopiero w roku 1881 zastała zastąpiona nowym kościołem.

Lustracja dóbr w dzierżawach będących, sporządzona przez A. de Romainville (1774), podaje że zabudowania dworskie doszczętnie zgorzały, rano, samym świtaniem w roku 1772 grud. 20. Sprawcą podpalenia był mieszkaniec Przybyszowa, pełniący służbę jako stróż nocny. Do roku 1946 znajdował się tu również dworek, który został spalony następnie przez bandę UPA.

W roku 1898 Kamienne wieś zajmowała obszar 1,6 km² powierzchni, licząc 162 mieszkańców zamieszkujących 29 domów. Do 1939 wieś była własnością mieszczan nowotanieckich Wł. Jasińskiego oraz Fr. Silarskiego. W roku 1900 wieś liczyła 209 mieszkańców, całkowita pow. wsi wynosiła 160 ha oraz 33 domy^[1].Przed wybuchem wojny wieś liczyła 42 domostwa, zamieszkiwali ją głównie Rusini. W roku 1939 po sprzedaży wsi jej właścicielami stali się państwo Przyboś, Gołda i Bator. Spadkobiercy właścicieli mieszkają obecnie w Sanoku.

We wrześniu 1944 podczas operacji dukielsko-preszowskiej we wsi stacjonowała niemiecka 96. Infanterie-Division (XXIV. Panzerkorps) broniąca pozycji przed nacierającym od wschodu radzieckim 67 Korpusem piechoty oraz 167 i 129 Korpusem strzelców (107 Dywizji Piechoty).

W roku 1946 wieś została spalona przez bandę UPA. Z pożaru ocalał tylko jeden budynek i cerkiew. W kolejnym roku cerkiew w Kamiennem została rozebrana z nakazu władzy ludowej, przez popa z Płonnej. Dzwon cerkiewny został przeniesiony następnie do Szczawnego. Spalenie domostw przez UPA oraz przesiedlenie Rusinów w ramach wymiany ludności zamknęło historię tej wsi. Do pozostałości po wsi należy dziś cerkwisko oraz cmentarzysko, są one położone za górskim strumieniem przecinającym drogę gruntową prowadzącą w stronę cmentarza żydowskiego w Bukowsku.

[edytuj] Mieszkańcy

Nazwiska mieszkańców w XIX wieku: Ananiewicz, Barycki, Boćko, Chyr, Chrycyszyn, Łuczko, Małyj, Petejko, Romański, Szczerba, Siwy, Tymcio, Bochnak, Haszczycz, Hohocz, Dawidko, Dulin, Zułycz, Zeliźniak, Korczowski, Maliniak, Meryna, Mochnacki, Nosula, Patuzik, Przystasz, Sirka, Stec, Tarasik, Tatuśko, Tkaczyk, Feczko, Jarko,