Jukums Vācietis
Z Wikipedii
Jukums Vācietis (ros. Иоаким Иоакимович Вацетис) (ur. 11 listopada, 1873 – zm. 28 lipca 1938) – radziecki dowódca wojskowy pochodzenia łotewskiego, pierwszy głównodowodzący Armii Czerwonej od 4 września 1918 do 8 lipca 1919.
Od 1891 w armii rosyjskiej. Jako pułkownik 5. Łotewskiego Pułku Strzelców przyłączył się do oddziałów bolszewików. Od kwietnia 1918 dowódca dywizji strzelców łotewskich. Od lipca do września 1918 dowodził Frontem Wschodnim. Jako głównodowodzący Armii Czerwonej był członkiem Rewolucyjnej Rady Wojennej.
W 1922 został wykładowcą Akademii Wojskowej Armii Czerwonej. Aresztowany w 1937 pod zarzutem faszystowskiego spisku w wojsku radzieckim. Stracony w 1938.
