Jadwiga Smosarska
Z Wikipedii
Jadwiga Smosarska, właściwie Jadwiga Asmosarska (ur. 23 września 1898 w Warszawie, zm. 1 listopada 1971 w Warszawie) – polska aktorka teatralna i filmowa; absolwentka warszawskiej szkoły dramatycznej, którą ukończyła z wyróżnieniem w 1920 r.
[edytuj] Przebieg kariery
Zadebiutowała w 1919 na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie rolą Lilii w Ciotce Karola T. Brandona. Do początku II wojny światowej grała w teatrach stołecznych. Debiutem filmowym był obraz Aleksandra Hertza Dla szczęścia z 1919 r. według dramatu Stanisława Przybyszewskiego. W 1925 wyjechała do Paryża na studia filmowe. Pomimo że zagrała w 26 polskich filmach, to częściej wystepowała na deskach teatralnych grając łącznie w 40 różnych sztukach. Kino przyniosło jej jednak tak wielką popularność, że przez wiele osób (zarówno publiczność, jak i krytyków) była uważana za największą gwiazdę polskiego przedwojennego kina, wygrywając zresztą w wielu plebiscytach popularności.
Od listopada 1939 przebywała w USA, gdzie zajęła się pracą społeczną wśród Polonii. Po wojnie wielokrotnie odwiedzała Polskę, by ostatecznie powrócić z mężem do kraju na stałe w 1970 r.
[edytuj] Filmografia
- 1919 - Dla szczęścia
- 1920 - Bohaterstwo polskiego skauta
- 1921 - Cud nad Wisłą
- 1922 - Tajemnica przystanku tramwajowego
- 1922 - Strzał
- 1922 - Kizia
- 1923 - Niewolnica miłości
- 1924 - O czym się nie mówi
- 1925 - Iwonka
- 1926 - Trędowata
- 1927 - Uśmiech losu
- 1927 - Ziemia obiecana
- 1928 - Tajemnica starego rodu
- 1929 - Grzeszna miłość
- 1930 - Na Sybir
- 1932 - Księżna Łowicka
- 1932 - Rok 1914
- 1933 - Prokurator Alicja Horn
- 1934 - Czy Lucyna to dziewczyna?
- 1935 - Dwie Joasie
- 1936 - Jadzia
- 1936 - Barbara Radziwiłłówna
- 1937 - Ułan Księcia Józefa
- 1937 - Skłamałam
- 1938 - Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków (głos Królewny Śnieżki)
- 1939 - Życie na opak (f.nieukończony)
