Historia Gabonu

Z Wikipedii

Historia Gabonu

Pierwsze odkryte ślady ludzkiej obecności na tym terenie pochodzą z przełomu paleolitu i neolitu. W późniejszym czasie ziemie te zostały zasiedlone przez liczne plemiona z grupy Bantu. W średniowieczu część kraju znajdowała się pod zwierzchnictwem Kongo. Pierwszymi Europejczykami, którzy dotarli do Gabonu byli w 1471 handlujący niewolnikami Portugalczycy. W XVIII wieku na terenie Gabonu zaczęli osiedlać się Francuzi, którzy w 1839 roku założyli w części dzisiejszego państwa swoją kolonię. W 1849 powstało Libreville, osada uwolnionych niewolników, obecnie stolica. Do 1890, w wyniku wypraw Pierra de Brazzy opanowali cały kraj. W 1889 Gabon został włączony do Konga Francuskiego, a w 1910 stał się częścią do Francuskiej Afryki Równikowej. W 1946 otrzymał status francuskiego terytorium zamorskiego, a w 1958 roku na podstawie referendum stał się republiką posiadającą ograniczoną autonomię przewidzianą dla krajów Wspólnoty Francuskiej.

[edytuj] Niepodległy Gabon

Pełną niepodległość uzyskał 17 sierpnia 1960 roku. W latach 60. XX wieku Gabon brał udział w utworzeniu grupy państw Brazzaville. Od 1963 Gabon był państwem z systemem jednopartyjnym. Legalizacja opozycji nastąpiła po protestach w 1989 w Libreville i umożliwiła przeprowadzenie wolnych wyborów w 1990. W ich wyniku powstał pierwszy po trzydziestu latach rząd koalicyjny, w skład którego weszli przedstawiciele dotychczasowej opozycji.

[edytuj] Zobacz też

• Gabon
• Afryka

 To jest tylko zalążek artykułu związanego z Gabonem i historią. Jeśli możesz, rozbuduj go.