Herb Lwowa
Z Wikipedii
Herb Lwowa - współczesny herb miasta obowiązujący od 5 lipca 1990 r. przedstawia w błękitnym polu mury miejskie w złotym kolorze, z trzema basztami i bramą, i stojącym w niej na czterech łapach lwem. W swoim układzie nawiązuje do herbu z czasów średniowiecznych, pozbawiono go m.in. elementów herbu papieskiego i Orderu Virtuti Militari. Odmienna jest natomiast pozycja lwa. Lew stoi na trzech łapach, a prawą przednią ma podniesioną. Na wszystkich poprzednich herbach lew stał na dwóch tylnych łapach. W tzw. wielkiej wersji herbu tarcza herbowa podtrzymywana jest przez średniowiecznego woja i stojącego na tylnych łapach lwa w koronie. Obaj stoją na wstędze w barwach ukraińskich. Pod tarczą herbową umieszczony jest tryzub - herb Ukrainy.
[edytuj] Historia
Używany w czasach polskich (do 1939 r.) herb przedstawiał w polu błękitnym czerwone mury miejskie z trzema basztami i bramą. W bramie stoi wolny lew, trzymający w łapie trzy pagórki, nad którymi znajduje się ośmioramienna gwiazda. Tarczę herbową wieńczy korona - symbol miasta królewskiego. Po bokach tarczy wstęgi czerwona i błękitna z dewizą miasta - Semper Fidelis (zawsze wierny). U dołu tarczy na wiązce wawrzynu order Virtuti Militari.
Herb przedstawiający lwa stojącego w bramie miejskiej z trzema wieżami na błękitnym polu zaczęto używać w XIV w. W 1526 r. król Zygmunt I Stary wystawił akt potwierdzający pieczętowanie się Lwowa takim herbem. W 1586 r. papież Sykstus V dodał do herbu trzy pagórki (monte vaticano) oraz ośmioramienną gwiazdę, w dowód uznania za wkład miasta w obronę wiary chrześcijańskiej. W 1920 r. za bohaterską obronę w 1918 r. miasto zostało uhonorowane orderem Virtuti Militari. Insygnia tego orderu zostały dodane do herbu i wtedy też otrzymał on ostateczną postać. Herb Lwowa w II Rzeczypospolitej został zaprojektowany przez Rudolfa Mękickiego i zatwierdzony 28 czerwca 1936 r. przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
[edytuj] Blazonowanie
Na tarczy w polu błękitnym mury miejskie czerwone z trzema basztami. Mury i baszty opatrzone blankami z ciosu. Baszta środkowa wyższa ma trzy strzelnice wąskie, baszty boczne, niższe - po jednej strzelnicy, otwory strzelnic czarne. W murze brama sklepiona półkolista, obramowana ciosem, otwarta bez podwoi, z podniesioną bramą srebrną. W bramie w polu czarnym lew złoty, kroczący na tylnych łapach w prawo; w łapie przedniej trzyma trzy pagórki srebrne; nad nimi - gwiazda złota ośmiopromienna. Nad tarczą korona złota królewska. Spod korony z obu stron zwisają końce wstęgi czerwono błękitnej; na nich dewiza: "Semper" - z prawej strony, "Fidelis" z lewej strony. Pod tarczą na skrzyżowaniu dwu gałązek wawrzynu zwisa na wstążce Krzyż Srebrny orderu wojennego Virtuti Militari. (MP nr 159 poz. 289)
