Gmina Drawno

Ślady osadnictwa na terenie Drawna i okolic sięgają epoki kamiennej, lecz większość pamiątek po działalności człowieka pozostało po czasach wczesnośredniowiecznych.

Początkowo tereny należały do Brandenburgii, z biegiem czasu objął je we władanie ród Pedlów.
Pomiędzy rokiem 1313 a 1333 datuje się nadanie praw miejskich dla Drawna, które początkowo nazwane było „Neven Wede”, „Nien Wedel”,stąd późniejsze Neuwedel czyli „Nowy Wedel”.
W latach 1433-1436 Drawno leżało w granicach Polski. Potem Drawno było kolejno pod jurysdykcją: Zakonu Krzyżackiego, Hohenzollernów, Pomorza Zachodniego.
Pożary pod koniec XVI i XVIII w. zniszczyły zabudowę miejską.
Około 1600 r. zamek znajdujący się na terenie miasta przebudowano na renesansowa rezydencję, lecz w roku 1675 został zniszczony przez Szwedów następnie przez Rosjan w 1758 roku.
W 1912 r. przez Drawno przeciągnięto linię elektryczną z elektrowni wodnej w Głusku do Choszczna
Do 1938 r. miasto należało do nowej Marchii (Brandenburgia).
W latach 1938-1945 podlegało administracyjnie Prowincji Pomorskiej.
W 1945 r. Drawno zostało zajęte przez wojska radzieckie i zniszczone w 25%; miasto zostało następnie przekazane Polsce.
Administracja polska początkowo używała nazwy „Nowe nad Drawą”, później „Kniazie”, by ostatecznie przyjąć obecną nazwę.
Do 1975 r. należało do województwa szczecińskiego latach 1975-1999do województwa gorzowskiego, a obecnie leży w południowej części województwa zachodniopomorskiego powiecie choszczeńskim.

[edytuj] Demografia

Dane z 31 grudnia 2006²:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
populacja	5327	100	2674	50,2	2653	49,8
gęstość zaludnienia (mieszk./km²)	16,6		8,3		8,3

Gminę zamieszkuje 10,8% ludności powiatu. Według danych z roku 2002⁶, średni dochód na mieszkańca wynosił 1492,48 zł.

[edytuj] Przyroda i turystyka

Gmina leży na Równinie Drawskiej i Pojezierzu Wałeckim. Przez gminę przepływa rzeka Drawa, na południe od Drawna wzdłuż niej wytyczony został fragment Drawieńskiego Parku Narodowego, w mieście znajduje się jego siedziba. Drawa i jej odnoga Korytnica dostępne są dla kajaków. Większą część gminy zajmuje Puszcza Drawska. Tereny leśne zajmują 68% powierzchni gminy, a użytki rolne 23%.

[edytuj] Komunikacja

Przez gminę Drawno prowadzi droga krajowa nr 10 w północnej części, łącząca Kalisz Pomorski z Reczem oraz droga wojewódzka nr 175 łącząca Drawno z Kaliszem Pomorskim (14 km) i Choszcznem (24 km).

Drawno uzyskało połączenie kolejowe w 1895 r. po połączeniu Choszczna z Kaliszem Pomorskim. Do 1903 r. linia prowadziła już z Kostrzyna do Połczyna-Zdroju. Od 1991 r. zamykane były kolejne odcinki linii, w 1996 r. zlikwidowano ruch pociągów na odcinku przez Drawno, a do 2000 r. nieczynna była już cała linia. Również w 1895 r. otwarto linię prowadzącą przez północną część gminy ze Stargardu Szczecińskiego przez Kalisz Pomorski do Piły Gł.. Linia została zamknięta po 2000 r. i reaktywowana w 2006 r. Obecnie w gminie czynna jest 1 stacja: Żółwino

W gminie czynny jest 1 urząd pocztowy: Drawno (nr 73-220).

[edytuj] Zabytki

późnogotycki kościół z kamienia polnego z 1500 r.
park z I poł. XIX w. wraz zachowaną oficyną z budynkiem bramnym
„Grabowy Jar” - bukowy jar z dużym głazem narzutowym zwanym Diabelskim Kamieniem w Grabowie
osada leśna położona w lasach Puszczy Drawskiej oraz dworek myśliwski z pocz. XX w. w Chrobotkowie
kościół p.w. Nawiedzenia NMP z 1756 r. oraz XVIII-wieczny pałac w Brzezinach (obecnie pałacyk jest siedzibą DPS)