FlavrSavr
Z Wikipedii
FlavrSavr® - pomidor, który był pierwszym przypadkiem komercyjnej, zmodyfikowanej genetycznie rośliny uprawnej i jadalnej, dopuszczonej do spożycia przez ludzi. Wyprodukowany został przez firmę biotechnologiczną Calgen Inc. z Davis w stanie Kalifornia i przedstawiony do oceny Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków (FDA) w 1992r. Wprowadzony do sprzedaży w 1994, pozostał na rynku zaledwie przez kilka lat, zanim wstrzymano jego produkcję. Mimo, że był to historyczny przełom w dziedzinie żywności pochodzenia GMO, rosnące koszty nie czyniły produkcji opłacalną, a sam Calgen został w końcu wykupiony przez firmę Monsanto.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka
Pomidory FlavrSavr® były bardziej odporne na gnicie, poprzez wprowadzenie do nich antysensownego genu, którego produkt interferował i powstrzymywał produkcję enzymu - poligalakturonazy (patrz: Interferencja RNA). Enzym ten jest normalnie odpowiedzialny za rozkład ściany komórkowej (a zatem mięknięcie tkanki), podczas dojrzewania, starzenia i w końcu psucia się owocu.
Niemodyfikowane pomidory są zwykle zbierane zanim dojrzeją, po czym, zwykle podczas transportu, są sztucznie "dojrzewane" za pomocą etylenu, który jest jednym z hormonów roślinnych. Zrywanie niedojrzałych owoców ułatwia ich transport, przechowywanie, a także wydłuża czas świeżości w sprzedaży. Pomidory FlavrSavr® mogły być zbierane dojrzałe, bez skracania ich czasu przydatności do spożycia. Co z kolei miało zalety, jako że dojrzałe owoce miały bogatszy smak i jako takie mogły być sprzedawane po wyższych cenach.
FDA zaopiniowało, że nie jest konieczne specjalne oznaczanie tych pomidorów jako GMO, ponieważ ich zasadnicze właściwości pozostały niezmienione. Nie został także wprowadzony żaden gen obcego pochodzenia, a jedynie sztucznie uzyskany gen wyciszający. Szczególnie nie było żadnych dowodów na szkodliwość takich pomidorów, ani na zmianę ich wartości odżywczej.
[edytuj] Komercjalizacja
[edytuj] Świeże pomidory
Brak rynkowego powodzenia pomidorów FlavrSavr® jest w głównej mierze przypisywane niedoświadczeniu Calgenu w prowadzeniu przedsięwzięć ekonomicznych związanych z uprawą i spedycją pomidorów [1]. Odmiana pomidorów, którą Calgen wybrał do modyfikacji, była powszechnie uznawana przez rolników za gorszą w porównaniu do innych. Dodatkowo zastosowano niewłaściwą strategię uprawy. W wyniku tego pola Calgenu produkowały jedynie 25-50% pomidorów w porównaniu z polami innych hodowców. Jedynie połowa owoców była wystarczająco duża i dojrzała, by być sprzedawana jako "McGregors" - docelowy produkt o wyższej cenie. Co więcej, duża część plonów była uszkadzana podczas zbiorów, transportu oraz pakowania, ponieważ dojrzałe pomidory są o wiele bardziej delikatne i podatne na uszkodzenia, niż tradycyjne, lekko niedojrzałe. Do zbioru oraz transportu, zakupiono bardzo drogie wyposażenie używane przy uprawach brzoskiwiń. Te koszty, razem ze współzawodnictwem o rynek z właśnie wprowadzoną tradycyjną odmianą pomidorów - LSL (Long Shelf Life, (ang.) Długa Przydatność na Półkach), spowodowały, że FlavrSavr® były nieopłacalne, a sam Calgen został w rezultacie wykupiony przez konkurencję, firmę Monsanto, która była szczególnie zainteresowana udziałami Calgenu w nowych odmianach bawełny oraz produkcji olejów roślinnych.
[edytuj] Przecier pomidorowy
Odmiana FlavrSavr® była używana przez firmę Zeneca do produkcji przecierów pomidorowych, sprzedawanych w Europie w lecie 1996. Spodziewano się, że wysoka zawartość pulpy pomidorowej w produktach, na uzyskanie której podczas produkcji pozwalała specyfika FlavrSavr®, co owocowało dobrymi gęstymi przecierami oraz keczupami, będzie preferowana przez konsumentów. Produkty oznaczano jedynie jako genetycznie zmienione oraz sprzedawano po niższej cenie niż konkurencja. Ta strategia marketingowa była zasadniczo eksperymentem, ale dowiodła, że w tym czasie Europejczycy zasadniczo akceptowali żywność pochodzenia GMO. Podejście to drastycznie się zmieniło po wybuchu tak zwanej "choroby wściekłych krów", która osłabiła zaufanie klientów do odgórnych regulacji rządowych. W tym czasie wybuchła także burzliwa dyskusja pomiędzy zwolennikami i przeciwnikami żywności GMO, odnośnie importu jej do Europy.
Przypisy
- ↑ Charles, Dan. 2001. Lords of The Harvest. Perseus Publishing.
