Dzięcioł czarny

Z Wikipedii

Dzięcioł czarny
osobnik dorosły i młode
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	dzięciołowe
Rodzina	dzięciołowate
Podrodzina	dzięcioły
Gatunek	dzięcioł czarny
Nazwa systematyczna
Dryocopus martius
(Linnaeus, 1758)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: niższego ryzyka
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Dzięcioł czarny (Dryocopus martius) - średni ptak z rodziny dzięciołowatych, zamieszkujący pas tajgi i lasów mieszanych całej Eurazji. Największy dzięcioł Europy.

Cechy gatunku 

Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy. Ubarwienie czarne z połyskiem na grzbiecie, a matowe od spodu. Na brzuchu może być ciemnoszary. Na głowie samiec ma czerwoną czapeczkę, a samica jedynie czerwoną przepaskę na potylicy. Tęczówka jaskrawożółta.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 45cm - 50cm
rozpiętość skrzydeł 75cm - 76cm
waga ok. 250g - 320g.

Biotop 

Wysokopienne bory i lasy mieszane. W górach do górnej granicy regla górnego.

Gniazdo 

W samodzielnie wykutej dziupli, która znajduje się zazwyczaj ponad 8 m nad ziemią. Opuszczone dziuple wykorzystują takie gatunki jak gągoł, gołąb siniak czy kraska. Często występowanie tych gatunków na danym terenie zależy od obecności dzięcioła czarnego. Korzysta także ze skrzynek lęgowych, jednak dla niego odpowiednie rzadko są wieszane.

Jaja 

Wyprowadza jeden lęg w roku. Samica w kwietniu - maju składa 4 do 5 jaj.

Wysiadywanie 

jaja wysiadywane są przez okres 12 do 14 dni przez obydwoje rodziców. Pisklęta opuszczają gniazdo po 23 - 28 dniach.

Pożywienie 

Owady wydobyte z drewna, szczególnie mrówki i kózkowate.

Ochrona 

Objęty ochroną gatunkową.

Zobacz też: ptaki Polski