See also ebooksgratis.com: no banners, no cookies, totally FREE.

CLASSICISTRANIERI HOME PAGE - YOUTUBE CHANNEL
Privacy Policy Cookie Policy Terms and Conditions
Dominik Hrbatý - Wikipedia, wolna encyklopedia

Dominik Hrbatý

Z Wikipedii

Dominik Hrbatý
Dominik Hrbatý
Dominik Hrbatý
Państwo Słowacja Słowacja
Miejsce zamieszkania Monte Carlo
Data urodzenia 4 stycznia 1978
Miejsce urodzenia Bratysława
Wzrost 182 cm
Waga 75 kg
Gra praworęczna
Status profesjonalny 1996
Zakończenie kariery aktywny
Trener Tibor Toth
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje 6
Najwyżej w rankingu 12 (18 października 2005)
Australian Open QF (2001, 2005)
Roland Garros SF (1999)
Wimbledon 3R (2004)
US Open QF (2004)
Gra podwójna
Wygrane turnieje 2
Najwyżej w rankingu 14 (13 listopada 2000)

Dominik Hrbatý (ur. 4 stycznia 1978 w Bratysławie) - tenisista słowacki, zwycięzca turniejów zawodowych w grze pojedynczej i podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Karierę zawodową rozpoczął w 1996, już pod koniec tego roku awansując do czołowej setki rankingu światowego, dzięki dobrym rezultatom uzyskiwanym w turniejach rangi challengerowej (niższej niż ATP Tour); wygrał m.in. challenger w Pilźnie. Pierwszy start w turnieju wielkoszlemowym zaliczył w 1997 w Australian Open; zasygnalizował w Australii duże możliwości, dochodząc do IV rundy (1/8 finału) po zwycięstwach nad wyżej klasyfikowanymi Australijczykiem Sandonem Stolle, Szwedem Nicklasem Kultim i Hiszpanem Alberto Berasategui, a późniejszego zwycięzcę turnieju Pete Samprasa zmuszając do pięciosetowej walki (w piątym secie Słowak prowadził z przełamaniem serwisu). Ciekawostkę stanowi fakt, że od tego czasu Hrbatý nie opuścił żadnego turnieju w Wielkim Szlemie, zaliczając do końca 2005 37 startów. W dalszej części sezonu 1997 osiągnął po raz pierwszy półfinał (St. Poelten) i finał (Palermo) w cyklu ATP Tour; rok zakończył w czołowej pięćdziesiątce, jako jeden z dwóch graczy przed ukończeniem 20. roku życia (obok Niemca Tommy'ego Haasa).

W 1998 wygrał swój pierwszy turniej, pokonując w finale w San Marino Argentyńczyka Mariano Puertę. Rok później triumfował w Pradze (w finale z Czechem Slavą Dosedělem), a także był w półfinale wielkoszlemowego French Open; pokonał na kortach im. Rolanda Garrosa m.in. rozstawionego z numerem pierwszym Rosjanina Kafelnikowa oraz byłego lidera rankingu Chilijczyka Ríosa, a przegrał w czterech setach ze zwycięzcą turnieju, Amerykaninem Agassim.

Kolejne dobre starty w 2000 dały mu pierwszy w karierze awans do czołowej dwudziestki rankingu; nie wygrał wprawdzie w tym roku żadnego turnieju, ale zaliczył trzy finały, w tym w prestiżowym i wysoko punktowanym turnieju w Monte Carlo (przegrał w decydującym meczu z Francuzem Piolinem). Był także w IV rundzie US Open. Wygrał w sezonie dziesięć pojedynków z rywalami z najlepszej dziesiątki na świecie, w tym cztery - z Jewgienijem Kafelnikowem. Efektownie rozpoczął starty w 2001 - wygrał turniej w Aucland (w finale z Hiszpanem Francisco Clavetem) i był w ćwierćfinale Australian Open (w IV rundzie pokonał rozstawionego z dwójką Marata Safina, przegrał z Patrickiem Rafterem). Późniejsze starty były mniej efektowne, podobnie w kolejnym sezonie, wskutek czego w 2002 wypadł z najlepszej pięćdziesiątki rankingu. Poza pięćdziesiątką (ale nadal w czołowej setce) pozostawał również w 2003, mimo wygranego turnieju w Auckland (w finale z Gustavo Kuertenem).

Sezon 2004 był najlepszy w dotychczasowej karierze Słowaka. Hrbatý wygrał trzy turnieje, był w jeszcze jednym finale; dzięki kolejnemu dobremu początkowi sezonu (wygrane turniejowe w Adelajdzie - w finale z Michaëlem Llodrą i Auckland - z Rafaelem Nadalem) do turnieju Australian Open przystępował jako lider rankingu Champions Race. Sam start w mistrzostwach Australii zakończył na III rundzie, pokonany przez Francuza Grosjeana. W lutym 2004 wygrał halowy turniej w Marsylii (w finale ze Szwedem Söderlingiem). W dalszej części sezonu był w finale w Casablance (przegrał z Santiago Venturą), III rundzie Wimbledonu i ćwierćfinale US Open. Odniósł w 2004 wprawdzie tylko jedno zwycięstwo nad rywalem z czołowej dziesiątki, ale była to wygrana nad liderem - Szwajcarem Rogerem Federerem i miała miejsce w I rundzie turnieju w Cincinnati. Wyniki te zapewniły Słowakowi najlepsze miejsce w karierze w rankingu światowym - w październiku 2004 sklasyfikowano go na pozycji nr 12, a sezon zakończył dwie pozycje niżej.

Utrzymał miejsce w najlepszej dwudziestce tenisistów także w sezonie 2005; zakończył rok jako nr 20 ATP Tour, będąc jedynym graczem w dwudziestce, który w sezonie nie wygrał żadnego turnieju ani nawet nie był w finale. Był natomiast w trzech ćwierćfinałach turniejów zaliczanych do ATP Masters Series (Miami, Rzym, Montreal), ćwierćfinale wielkoszlemowego Australian Open (pokonał m.in. Gastóna Gaudio i Thomasa Johanssona, przegrał z Maratem Safinem), 1/8 finału US Open, półfinałach turniejowych w Los Angeles, Metzu i Bazylei; wygrał również challenger w rodzinnej Bratysławie.

W 2005 pokazał się z dobrej strony w rywalizacji o Puchar Davisa. Był liderem ekipy, która po raz pierwszy w historii startów Słowacji w tych rozgrywkach awansowała do finału; zdobywał punkty we wszystkich meczach kampanii 2005, m.in. w I rundzie nad broniącymi trofeum Hiszpanami. Rok wcześniej walnie przyczynił się do odzyskania przez Słowację miejsca w Grupie Światowej Pucharu Davisa, zdobywając dwa punkty w meczu z Niemcami. W reprezentacji daviscupowej Hrbatý występuje od 1996, a debiutował w meczu z Polską, przegrywając z Michałem Gawłowskim (cały mecz Słowacja wygrała 4:1). Do listopada 2005 (przed finałem 2005 z Chorwacją) bilans Hrbatego wynosi 25 zwycięstw i 18 porażek. Hrbatý występuje także w innych zespołach reprezentacyjnych; miał znaczący udział w zdobyciu przez Słowację Drużynowego Pucharu Świata w 2000 (pokonał wówczas Haasa, Samprasa i Kafelnikowa) oraz Pucharu Hopmana w 2005 (wspólnie z Danielą Hantuchovą). Startował ponadto - bez większego powodzenia - na igrzyskach olimpijskich w Atenach w 2004.

Znany jest głównie z osiągnięć w grze pojedynczej, ale znaczące wyniki ma również w deblu. Wygrał dwa turnieje, w tym prestiżowe Italian Open w Rzymie (w parze z Czechem Martinem Dammem) w 2000; w październiku 2000 został sklasyfikowany na 14. miejscu w rankingu deblistów.

Dominik Hrbatý jest zawodnikiem praworęcznym, z bekhendem oburęcznym. Dysponuje silnym serwisem i agresywnym returnem, ale gra głównie z głębi kortu, unikając rozwiązań wolejowych. Znany jest również z dynamicznych reakcji na korcie.

Wygrane turnieje

  • gra pojedyncza:
    • 1998 San Marino
    • 1999 Praga
    • 2001 Auckland
    • 2004 Adelajda, Auckland, Marsylia
  • gra podwójna:
    • 2000 Rzym (z Dammem)
    • 2001 Taszkent (z Julienem Boutterem)

Finały turniejowe:

[edytuj] Linki zewnętrzne


aa - ab - af - ak - als - am - an - ang - ar - arc - as - ast - av - ay - az - ba - bar - bat_smg - bcl - be - be_x_old - bg - bh - bi - bm - bn - bo - bpy - br - bs - bug - bxr - ca - cbk_zam - cdo - ce - ceb - ch - cho - chr - chy - co - cr - crh - cs - csb - cu - cv - cy - da - de - diq - dsb - dv - dz - ee - el - eml - en - eo - es - et - eu - ext - fa - ff - fi - fiu_vro - fj - fo - fr - frp - fur - fy - ga - gan - gd - gl - glk - gn - got - gu - gv - ha - hak - haw - he - hi - hif - ho - hr - hsb - ht - hu - hy - hz - ia - id - ie - ig - ii - ik - ilo - io - is - it - iu - ja - jbo - jv - ka - kaa - kab - kg - ki - kj - kk - kl - km - kn - ko - kr - ks - ksh - ku - kv - kw - ky - la - lad - lb - lbe - lg - li - lij - lmo - ln - lo - lt - lv - map_bms - mdf - mg - mh - mi - mk - ml - mn - mo - mr - mt - mus - my - myv - mzn - na - nah - nap - nds - nds_nl - ne - new - ng - nl - nn - no - nov - nrm - nv - ny - oc - om - or - os - pa - pag - pam - pap - pdc - pi - pih - pl - pms - ps - pt - qu - quality - rm - rmy - rn - ro - roa_rup - roa_tara - ru - rw - sa - sah - sc - scn - sco - sd - se - sg - sh - si - simple - sk - sl - sm - sn - so - sr - srn - ss - st - stq - su - sv - sw - szl - ta - te - tet - tg - th - ti - tk - tl - tlh - tn - to - tpi - tr - ts - tt - tum - tw - ty - udm - ug - uk - ur - uz - ve - vec - vi - vls - vo - wa - war - wo - wuu - xal - xh - yi - yo - za - zea - zh - zh_classical - zh_min_nan - zh_yue - zu -