Charles Spencer-Churchill, 9. książę Marlborough

Z Wikipedii

Jego Łaskawość Książę Marlborough

Charles Richard John Spencer-Churchill (13 listopada 1871 w Simli w Indiach - 30 czerwca 1934), brytyjski arystokrata i polityk, jedyny syn George'a Spencer-Churchilla, 8. książę Marlborough i lady Alberthy Hamilton, córki 1. księcia Abercorn. Powszechnie nazywano go Sunny Marlborough. Jego bratem stryjecznym był Winston Churchill. Od urodzenia nosił tytuł hrabiego Sunderland. Kiedy w 1883 r. jego ojciec został 8. księciem Marlborough, on sam otrzymał tytuł markiza Blandford.

W 1884 r. rozpoczął naukę w Winchester College, którą później kontynuował w Trinity College w Cambridge. Po śmierci ojca w 1892 r. został 9. księciem Marlborough i uzyskał prawo do zasiadania w Izbie Lordów. Już 2 lutego 1894 r. został członkiem Tajnej Rady. W latach 1899-1902 pełnił funkcję Paymaster-General w rządzie lorda Salisbury. Walczył podczas II wojny burskiej. Został wspomniany w rozkazie dziennym i otrzymał awans na kapitana. 30 maja 1902 r. został kawalerem Orderu Podwiązki.

W latach 1903-1905 był parlamentarnym podsekretarzem stanu w ministerstwie ds. kolonii. W 1914 r. otrzymał awans na stopień podpułkownika. Brał udział w I wojnie światowej. Pracował wtedy w Sztabie Generalnym. Był również parlamentarnym sekretarzem Zarządu Rolnictwa i Rybołówstwa oraz Lordem Namiestnikiem Oxfordshire.

6 listopada 1896 r. w Saint Thomas Church w Nowym Jorku, poślubił Consuelo Vanderbilt (2 marca 1877 - 6 grudnia 1964), córkę magnata kolejowego Williama Kissama Vanderbilta i Alvy Smith, córki Murraya Smitha. Charles i Consuelo mieli razem dwóch synów:

John Albert Edward William Spencer-Churchill (18 września 1897 - 11 marca 1972), 10. książę Marlborough
porucznik Ivor Charles Spencer-Churchill (14 października 1898 - 17 września 1956), weteran I wojny światowej, kawaler Legii Honorowej, ożenił się z Elisabeth Cunningham, miał dzieci

Książę Marlborough użył pieniędzy Vanderbiltów do przebudowy swojej rodowej rezydencji, Blenheim Palace, w czym pomagała mu jego żona. Zatrudniono również architekta ogrodów Achille'a Duchene, aby zaprojektował wodny ogród na terenie pałacu.

Pierwsze małżeństwo księcia zaczęło się jednak psuć i w 1921 r. zakończyło się rozwodem, potwierdzonym w 1926 r. W tym samym roku, 25 czerwca, książę poślubił Gladys Marie Deacon, córkę Edwarda Deacona. Gladys była amerykańską artystką i zapaloną ogrodniczką, przyczyniła się również do zmiany wizerunku pałacu, m. in. malując wielkie niebieskie oczy na suficie głównej sali pałacowej. Małżeństwo to było bezdzietne i nieszczęśliwe. W późniejszych czasie, podczas spożywania wspólnych obiadów, księżna Marlborough zawsze kładła obok swojego talerza nabity pistolet. Para znalazła się w końcu w stanie separacji, ale nigdy się nie rozwiodła.

Poprzednik
George Spencer-Churchill, 8. książę Marlborough