Centralizm demokratyczny

Z Wikipedii

Centralizm demokratyczny - obowiązujący w partii komunistycznej komplet zasad:

• decyzje władz wyższych są bezwzględnie obowiązujące dla wszystkich władz niższych i dla członków
• wszystkie uchwały zapadają wprawdzie kolektywnie w gremiach wybieralnych, jednakże pomiędzy zebraniami owych gremiów małe grupy przywódcze (wybrane ścisłe władze) rządzą absolutnie.

Oznacza to, że raz wybrane władze partyjne mogą w praktyce mieć całkowitą kontrolę nad wyborami - bo przygotowania do nich trwają właśnie w czasie, w którym nie odbywają się żadne obrady plenarne.

W partii obowiązuje absolutny zakaz frakcyjności; oznacza to, że wykluczone jest powstanie jakiejkolwiek grupy, reprezentującej zdanie odrębne od zdania kierownictwa.

Centralizm demokratyczny to całkowity prymat władzy wykonawczej, w szczególności zaś stojących na jej czele jednostek; taka struktura prowadzi nieuchronnie do zjawiska kultu jednostki i czyni z partii marksistowsko-leninowskiej partię wodzowską.

Centralizm demokratyczny a prawodawstwo w ZSRR:

Artykuł 3

Organizacja i działalność państwa radzieckiego jest zgodna z zasadą centralizmu demokratycznego: wybieralność wszystkich organów władzy państwowej od najniższych do najwyższych, ich odpowiedzialność przed narodem, mocy wiążącej decyzji organów nadrzędnych dla organów niższego szczebla. Centralizm demokratyczny łączy jednolite kierownictwo z inicjatywą twórczą, z odpowiedzialnością każdego organu państwowego i każdej osoby urzędowej za powierzoną sprawę.

Konstytucja ZSRR, Moskwa, Kreml, 7 października 1977r.