Antonio Possevino
Z Wikipedii
Antonio Possevino (ur. 1533 lub 1534 w Mantui – zm. 26 lutego 1611 w Ferrarze) – dyplomata, legat papieski, jezuita, wikariusz generalny Szwecji, Danii i wysp północnych, Moskwy, Inflant, Rusi, Węgier, Pomorza, Saksonii od 1578. [1]
W 1559 wstąpił do zakonu jezuitów i w latach 1572-1578 był sekretarzem jednego z generałów tego zakonu. W 1578 papież Grzegorz XIII wysłał go z misją do Szwecji, gdzie miał doprowadzić do zakończenia wojen inflanckich. Jednocześnie pojechał do Moskwy, przyczyniając się do zawarcia w 1582 polsko-rosyjskiego rozejmu w Jamie Zapolskim. Pozostawił bardzo wnikliwy opis państwa rosyjskiego i rządów cara Iwana IV Groźnego.
[edytuj] Pisma
- Apparatus sacer ad scriptores Veteris et Novi Testamenti (Wenecja, 1603-06)
- Bibliotheca selecta (Rzym, 1593)
- Moscovia (Wilno, 1586) → (pol. tł. Albert Warkotsch, PAX Warszawa 1988, 279 s., ISBN 8321108768 )
- Dell sacrificia della Messa (Lyon, 1563)
- Il soldato cristiano (Rzym, 1569)
- Notæ verbi Dei et Apostolicæ Ecclesiæ (Poznań, 1586)
Przypisy
- ↑ Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 17.
