Andrzej Żuławski
Z Wikipedii
Andrzej Żuławski (ur. 22 listopada 1940 we Lwowie), polski reżyser filmowy, pisarz, scenarzysta, aktor.
Po wojnie w wieku pięciu lat wyjechał wraz z rodziną do Francji, gdzie ukończył szkołę i studiował na IDHEC i na Sorbonie (wydział filozoficzny). Był redaktorem magazynu "Film", asystentem Andrzeja Wajdy przy kręceniu filmów: Samson (1961), Miłość dwudziestolatków (1962), Popioły (1965). Jako aktor zazwyczaj odtwarzał role drugoplanowe, ale grywał czasami też główne postacie (m.in. w Tristesse et beauté u boku Charlotte Rampling i Myriem Roussel). W 2002 zagrał w filmie Les Liaisons dangereuses, uwspółcześnionej adaptacji powieści Choderlos de Laclos Niebezpieczne związki. Był związany z aktorkami Małgorzatą Braunek i Sophie Marceau.
Jest synem pisarza i dyplomaty Mirosława Żuławskiego oraz ojcem reżysera Xawerego Żuławskiego.
W 2001 otrzymał Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, a w 2002 francuski Order Legii Honorowej.
[edytuj] Filmografia (chronologia zstępująca)
- Wierność (La fidelite) - swobodna adaptacja barokowej powieści psychologicznej Marie de Lafayette Księżna de Cleves (Francja, 2000, w roli głównej Sophie Marceau)
- Szamanka - według scenariusza Manueli Gretkowskiej (Polska, 1996, grają Iwona Petry (tj. Petrykowska) i Bogusław Linda)
- Błękitna nuta (La note bleue) - film o Fryderyku Chopinie, ilustrowany jego muzyką, z pianistą Januszem Olejniczakiem w roli głównej (Francja, 1991, gra także Sophie Marceau)
- Borys Godunow (Boris Godounov) - adaptacja opery Modesta Musorgskiego (Francja, 1989; w roli tytułowej gra i śpiewa Ruggero Raimondi)
- Moje noce są piękniejsze niż wasze dni (Mes nuits sont plus belles que vos jours) (Francja, 1989, gra m. in. Sophie Marceau)
- Narwana miłość (lub: Lewa miłość) (L'amour braque) - swobodna adaptacja powieści Fiodora Dostojewskiego Idiota (1985, gra m. in. Sophie Marceau, po raz pierwszy u Żuławskiego)
- Kobieta publiczna (La femme publique) - ze swobodnym nawiązaniem fabularnym do powieści Fiodora Dostojewskiego Biesy (Francja, 1984, w roli głównej Valérie Kaprisky)
- Opętanie (Possession) (Francja - Berlin Zachodni, 1981, w rolach głównych: Isabelle Adjani i Sam Neill)
- Na srebrnym globie - swobodna adaptacja powieści Jerzego Żuławskiego (Polska, 1976; film nieukończony; zmontowany w 1987, zaprezentowany w 1988,w rolach głównych: Iwona Bielska, Jerzy Trela, Andrzej Seweryn)
- Najważniejsze to kochać (lub: Ważne, by kochać) (L'important c'est d'aimer) (Francja, 1975, w rolach głównych: Romy Schneider i Klaus Kinski)
- Diabeł (Polska, 1972; film zatrzymany przez cenzurę prewencyjną PRL; premiera: 1988, w rolach głównych: Leszek Teleszyński, Wojciech Pszoniak, Małgorzata Braunek)
- Trzecia część nocy (Polska, 1971, w rolach głównych: Leszek Teleszyński i Małgorzata Braunek) - pełnometrażowy debiut fabularny
- Filmy powyższe - BARWNE
- Filmy poniższe - CZARNO-BIAŁE:
- Pieśń triumfującej miłości (Polska 1967, premiera 1969) - film fabularny telewizyjny (26 min.), adaptacja opowiadania Iwana Turgieniewa, gra m. in. Beata Tyszkiewicz
- Pavoncello (Polska, 1967) - debiut, film fabularny telewizyjny (27 min.), adaptacja opowiadania Stefana Żeromskiego
[edytuj] Twórczość prozatorska
- Zapach księżyca
- Listy do domu
- Pan Śmiertelny 2003
- O niej 2003
- Jako nic 2002
- We dwoje 2002
- Zaułek pokory 2000
- Perseidy 1999
- Małpa o krwawiącym sercu 1997
- Kikimora 1997
- Piekielnicy 1994
- Moliwda 1994 - esej historyczny dotyczący XVIII wieku; bohaterami są Jakub Frank i Antoni Kossakowski, zwany Moliwdą
- Jonasz 1993
- Ogród miłości
- W oczach tygrysa 1993
- Był sad 1992 (wyd. po fr. jako: Il était un verger)
- Lity bór 1991