Alfredo Foni
Z Wikipedii
Alfredo Foni (ur. 20 stycznia 1911 w Udine - zm. 28 stycznia 1985) - włoski piłkarz i trener. Foni był obrońcą reprezentacji Włoch w latach 30. w 1936 roku zdobył z reprezentacją Włoch złoty medal olimpijski, w 1938 roku znalazł się w kadrze Włoch na Mistrzostwa świata. Występował w Udinese Calcio, Lazio Rzym, Padovie Calcio i Juventusie Turyn.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej odnosił sukcesy w pracy trenerskiej. Był trenerem Interu Mediolan(1952-1955,1968-1969), z którym zdobył mistrzostwo Włoch w 1953 i 1954 roku. Z reprezentacją Szwajcarii uczestniczył w Mistrzostwach świata w 1966 roku.
| poprzednik: Aldo Olivieri |
Trener Interu Mediolan w latach 1952-1955 |
następca: Aldo Campatelli |
| poprzednik: Helenio Herrera |
Trener Interu Mediolan w roku 1968-1969 |
następca: Heriberto Herrera |
Andreolo • Bertoni • Biavati • Ceresoli • Chizzo • Colaussi • Donati • Ferrari • Ferraris • Foni • Genta • Locatelli • Masetti • Meazza • Monzeglio • Olivieri • Olmi • Pasinati • Perazzolo • Piola • Rava • Serantoni • Trener: Pozzo
Rappan (1960-63) • Sobotka (1964) • Foni (1964-67) • Ballabio (1967-69) • Hüssy (1970) • Maurer (1970-71) • Michaud (1972-73) • Hüssy (1973-76) • Blažević (1976) • Volanthen (1977-79) • Walker (1979-80) • Wolfisberg (1981-85) • Jeandupeaux (1986-89) • Wolfisberg (1989) • Stielike (1989-91) • Hodgson (1992-95) • Artur Jorge (1996) • Fringer (1996-97) • Gress (1998-99) • Zaugg (2000) • Trossero (2000-01) • Kuhn (od 2001) • Hitzfeld (od lipca 2008)
