Aleksandr Lüders
Z Wikipedii
Aleksandr Nikołajewicz von Lüders (ros. Александр Николаевич Лидерс) (ur. 26 stycznia 1790, zm. 13 lutego 1874) - rosyjski hrabia, generał, namiestnik Królestwa Polskiego od listopada 1861 do czerwca 1862, hrabia.
W czasie tłumienia powstania listopadowego brał udział w szturmie Woli we wrześniu 1831. W 1843 na czele korpusu piechoty tłumił powstanie Czeczenów pod wodzą Szamila w Dagestanie. W 1849 jego V-korpus pomógł Austrii w stłumieniu powstania węgierskiego w Transylwanii. 31 lipca1849 pobił wojska węgierskie dowodzone przez gen. Józefa Bema w bitwie pod Segesvár. W czasie wojny krymskiej był dowódcą Armii Południowej, operującej nad środkowym Dunajem.
W Królestwie Polskim stosował metody terroru wobec społeczeństwa polskiego i kościoła katolickiego, w okresie niepokojów poprzedzających wybuch powstania styczniowego. W 1862 został ranny w zamachu, przeprowadzonym przez ukraińskiego oficera Andrija Potebnię.
W 1862 powrócił do Petersburga, gdzie został członkiem Rady Państwa Rosji. Jeden z jego synów Aleksander Aleksandrowicz von Lüders-Weymarn (1856-1910) był w l.1899-1902 wicergubernatorem piotrkowskim, a pózniej członkiem rosyjskiej Rady Stanu.
Namiestnicy Królestwa Polskiego od 1815 do 1874 roku
Wasyl Łanskoj • Józef Zajączek • vacat • Iwan Dybicz • Iwan Paskiewicz • Michaił Gorczakow • Nikołaj Suchozanet • Karol Lambert • Aleksandr Lüders • Konstanty Mikołajewicz Romanow • Fiodor Berg